- Kategori
- Şiir
Bir Aşk Masalı

/eski aşklara.../
aşktı / saftı
bir hatıra defterinin yırtılan yapraklarında kaldı
“ne çok yakışıyorlar birbirlerine” demişlerdi
o ağacın altında
sadece bir kez değmişti birbirine elleri
genç adam
bir gün
bir hatıra defteri ve bir zarfta bir resim verdi eline
“seni daima kalbinde
saklayacak olan
sevgilin”
diyordu resmin arka yüzündeki dil
ne oldu, nasıl oldu
hiç hesapta yokken
savruldu avuçlarındaki sıcaklık
v e zamandan
el etek çekti sevda sesleri
“gitme dön” diyemediler birbirlerine
yırtıldı hatıra defterinin sayfaları birer birer
gecenin oltası çekip aldı günü gözlerinden
çekildi g ü n e ş
kırıldı düşler aynası / bozuldu büyü
aşk batmaya meylederken
buz kesti dünya
soluklarında artan sessizlikle
umut baş gösteremedi yeniden yeşile
kalbinde k a l m ı ş mıydı
s a k l ı mıydı hâlâ
bilemedi kadın
o sakladı sonsuzluğa değin…
insan hayâl ettiği sürece yaşa(r)tırmış
“o” hiçbir zaman
h i ç k i m s e olmadı onun için
delinmez bir kalkan kadar güçle
hep v a r oldu yüreğinde
sebepsiz sevdiler birbirlerini
ve sebepsiz ayrıldılar yine
toz pembe tablonun içinden
âniden çıkıveren kara kış
iki kuşu havalandırdı dalından
zorladı göçe
yarınlarını yitirmiş geleceğe
ahlat umutlar yüklemek boştu
v e
hicaz şarkılar döküldü ağızlarından
çözülemedi muamma
kaldı kurşuni gölgelerde
ne saçlara taç yapılan çiçekler
ne de yeşil yapraklar vardı
hayâl perdesinde
yüzleri belirsiz iki karaltı sadece
/biraz sevinç çokça acıyla
kader aşkı tattırmıştı yalnızca/
yaşam gibi / hepsi iki soluk
bir daha ısınmayacak soğuk yüz
ve sonra söz harmanındaki hiçlik...
bir varmışsın / bir yokmuşsun
hayat devam eder yine de…
6 Ekim 2013
Hâdiye Kaptan
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.