Bir ayağım hep karada, bir ayağım hep denizde

Direkt olarak birisine ''Seni seviyorum'' demekte veya yazmakta zorlanıyorsak, bunu ''Bir ayağım hep karada, bir ayağım hep denizde'' şeklinde söyleyebiliriz mesela. Bu, ''Seni seviyorum''la ne kadar eşleşir elbette tartışılır, diyeceğim yok. Üstelik muhatabımızı, o dolaylayarak dolambaçlı bir hal aldırdığımız cümlelerle ''Seni seviyorum''un uzağından yakınından ne kadar geçiririz o da ayrı bir mesele tabii. Ama o iki kelime için, dilimiz bağlanıp, elimizdeki kalem ''bana ne, bana ne ben yazamam, dilin söylesin'' diyorsa, bununla ilgili daha fazla yapılabilecek bir şey yok maalesef. Tek çare, her gün çıkmazı olmayan alternatif cümleler doğurmaktır. Nasıl olsa şahıs, huyumuzla suyumuzla ilgili bilgi sahibi olduğu için, bir gün bir cümlemiz, bir yerden ona açık verecektir. Peki, bu durum gerçek sevgiyle bağdaşır mı? Dallana dallana, budaklana budaklana bağdaşıyor valla.

 

Serap ERSOY / Ruhum Güneşten

 

24-Şubat-2013