Bir çocuk masalı

Büyük adamların derdini küçük çocuklara yüklemişler
Onların temiz kalplerini kirli işlerinde kullanmışlar
Çocuklar dilememiş Tanrı'dan isyankarlık
Hep oynamışlar oyunlarını şeytanların cennetinde
Bir gün kanatsız bir meleğe rastlamışlar
Ağlayan meleğe gidip nedenini sormuşlar
Melek anlatamamış onlara gerçekleri
Korkmuş sapmalarının sorumlusu olmaktan
Çocuklar ısrarla sürekli sormaya başlamış
Melek onlara kalbini söküp vermiş zikrederek
Ve o an canını almış bir başka melek
Kalbin içindeki küçük inciyi korumalarını öğütleyerek
Gülmüşler çocuklar meleğin yok oluşunu seyrederken
Bayram yeri gibi sevinmeye zıplamaya başlamışlar
Tam o sırada birisi çıkıvermiş büyük adamlardan
Aceleyle meleğin kalbini toprağa gömüvermişler
Büyük adam sadece bakınıp gitmiş
Bu sefer aramaya başlamışlar çocuklar gömdükleri kalbi
Aramışlar aramışlar, ama ondan bir iz bulamamışlar
(O zaman) Dökülmeye başlamış inciler gözlerinden çocukların
İnciler o kadar büyükmüş ki toprağın altındaki kalbe ulaşmış
Öyle ki kalbin içindeki küçük inci onları kıskanmış
Bir an için onlardan olmak istemiş meleği unutarak
Ve sonra kalp atmaya başlamış tekrar, dökülen incilerden
Kalbin kara kısımları incilerle dolmaya başlamış hızla
Daha da hızlı çarpmış kalp, sürekli çoğalan incilerden
Çocuklar o kadar inci dökmüş ki melek dayanamamış
Gittiği diyardan geri dönmüş kanatlarıyla birlikte
Çocuklar melekten kaçmış ondan utanarak
Onun içinde inci olan kalbine sahip çıkamadıkları için
Engellemiş melek onları kanatlarını açarak
Ağlamamalarını istemiş küçük çocuklardan
Çocuklar ağlamayı bırakmışlar ondan sonra
İlk defa bir şeyi anlamışlar, büyüklerin dilinde
Büyüklerden biri olmaya başladıklarını
Ve onları dökülen inci tanelerinin kurtaracağını...