Bir Cümle

Herkesin vardır bir cümlesi,
Hani haykırmak isteyip haykıramadığı,
Boğazına düğümlenen bir cümlesi.
Ama hep sessiz çığlıklarıyla içine içine gömdüğü..

Öyle bir duygudur ki dile gelse, susmayacak sanırsın.
Bir başlasa durmayacak..
Sonra bir an olur elinde sıkı sıkı tutar gibi
Atarsın içine, gömersin tekrar.
Ve fark edersin; o söyleyemediğin şey, çok şey olmuş.
Birikmiş içinde, bir de ağırlaşmış.

Bir gün olur ‘’yoruldum’’ bunlardan dersin.
Konuşsam, haykırsam, hiç susmasam nafile dersin.
Sonra başka bir gün olur ‘’güçlendim’’ dersin..

Sınanırsın hep, kendi kendine aşarsın.
Ve tek fayda yine kendinden gelir anlarsın.
Öğrendiklerinin kuvvetiyle yaşarsın..