Bir daha çıkma yoluma

Sen hayatımın koskoca iki yılını çaldın benden

Bütün yeşeren umutlarımı bir bir aldın elimden

Usul usul

Adım adım

Hiç fark ettirmeden...

Hep bir yüzünü gösterdin bana

Aşırı ilgi ve sevgi gösterileri ile kazandın şu sessiz kalbimi

Sonra...

Sonra bu kadarını yeterli bulmuş olmalısın ki

Çok gördün bana bütün bu yaşattıklarını

Zamanı tersine döndürüp

Bir bir geri almaya başladın her ne verdinse

Sen hayatımın koskoca iki yılını çaldın

Kısa süreli verdiğin mutluluğu

Beni kat kat üzerek geri aldın

Ve ben senin diğer, yani gerçek yüzünü

Ancak iki koca yılın sonunda anladım

Ne kadar kör etmişim gözlerimi

Ne kadar körü körüne gitmişim karanlığa

Ne kadar riyakar

Ne kadar bencil

Ne kadar yalancı

Ve ne kadar ihanete alışık olduğunu çok geç anladım…

Senin için bir de oturup ayrılık acısı çektim, iyi mi !

Hatta benden çaldığın o iki yıla

Bir iki ay daha ekle, ayrılık sancısıyla geçen.

Şimdi üzgün müyüm, haydi sor bakalım

Seviyor muyum hala seni, bir sor

İki yıl öncesine dönsem ve tekrar çıksan karşıma

Sor bakalım..yine inanıp gelir miydi bu gönül sana

Asla…

Ne mutlu Allahın sevdiği kuluymuşum ki

Kör gözlerimi çok geç olmadan açtı aydınlığa

Şimdi paşa gönlün kimi isterse durma git

Yeter ki bir daha sakın çıkma yoluma !