- Kategori
- Şiir
Bir Demet
BİR DEMETÇİK
1.
Diyorsun ki "kardeşiz," doğrudur
Aynı sofradayız,
Doğrudur.
Sen yersin,
Ben toplarım...
Paylaşırken bir bana, bin sana
Yorulunca bin bana
Keyfin gelince çekinme
Moralin bozuldu mu durma
İnme sakın, yorulma.
Aynı yolun yolcusuyuz,
Tamam
Sen tahtırevan üstünde semaya bakarken,
Benimse altında gözüm toprağa bakar.
Hepimiz biriz dersin, işine gelince
Sen zümrütsün sanki gerdanlarda
Ben de taşım da temellerde ve duvarlarda...
2.
Sürekli büyüyor bedenler
Genişliyor mu mideler ne?
Kumaş yetmiyor sarmaya
Dar geliyor elbiseler
Fikirlerse küçüldükçe küçülüyor
Belki hapsolmuş
Korkarım bu gidişle bir gün
İşkembe olacak beden
Büyük beden, küçük beyin
3.
Bir keman sesi duyuluyor,
Sahnede orman,
Aşağıdan sular çağlar
Eşlik eder, bir sen
Kemanın sesine bir ney
Kuş sesiyle, derenin suyu
Tutturmuş bir ezgi
Her an konser verir,
Doğanın doğal sesiyle
Uyanmayı özledim.
4.
Düz mantık; şaşmaz bir gerçek
Aslan et sever
İnek ot sever
Aslan inek yer,
Korkulursa sevilir mi sevilirmiş meğer
Belki de en büyük palavradır
Belli ki bir büyük yalan.
İnsanı sevdiği en çok üzer
İnsan ne çekerse, sevdiğinden çeker.
Yalancının kalitelisi olmaz da
İnsanı söylediği yalana göre;
Sev ya da terk et!
Yalan söylemeyen;
Evliya, değilse veli
O da değilse bir deli
En doğruyu söyler belli