Bir dergi ve bir şiir üzerine düşünceler

Dil ve EDEBİYAT DERGİSİ,

Sanat kültür dünyamızda dergilerin ayrı bir yeri vardır. Tanıtmak istediğim dergi: Dil ve Edebiyat Dergisidir.  Değerli editör bilim ve kültür adamı Cemil Meriç bir sözünde şöyle der: “ Dergiler  sanat ve kültür adamları arasında bir köprü gibidir” diye yazıyor.  Elime ulaşan dergilerden biri de Dil ve Edebiyat dergisidir. Bu dergi İstanbul’da Türk Dili ve Edebiyat Derneği tarafından çıkıyor. Sahibi: Ekrem Erdem, Genel Yayın Yönetmeni: Üzeyir İlbak, Sorumlu Yazı İşleri Müdür: Şevket Can Kurt’tur. Yayın Kurulunda yakından tanıdığım imzalar vardır. Hayati Develi, Hikmet Özdemir, M. Atilla Maraş, Nevzat Bayhan, Recep Toparlı, Üzeyir İlbak ve Yusuf Akçay’dır.  

Dil ve Edebiyat’ın Sayı: 58, Ekim 2013 sayılı nüshasında hoşuma en çok giden biri şiiri burada sizlerle paylaşmak istiyorum. Diğer şiir ve yazıları da okunmaya değerdir. Ancak Zafer ACAR’ın bir şiiri var ki yazmaya ve okunmaya değer niteliktedir. Elimde başka yeni sayıları olsaydı onlardan da genişçe söz etmek isterdim. Şu var ki okunmaya ve izlenmeye bir kültür dergisidir.  Sözü  fazla uzatamadan ve eyip bükmeden Zafer ACAR’ın yazdığı " MADIM GAZELİ" başlıklı şiirini sizlere sunuyorum. Ve buradan( Söke'den)   değerli şairimize selam ve tebriklerimi sunmak  istiyorum:

Madım Gazeli

Ben arkadaşlara pazar malı olarak bakmadım

İçimin vitrinine ışıltılı lambalar takmadım çok şükür kimseyi satmadım

Arayan ne pazarda bulabilir beni ne miting meydanlarında

Aşkımı sloganlarlarla süsleyip sokağa atmadım

Bakıyorum da kardeş çarşaf gibi geniş karyola kadar rahatsın

Yersiz yurtsuzum evlilik yüzüğü takmadım

Bir diken kadar  bile  yaklaşmadım sevgilime

Şanslısın sen uğur böceği ben güllerin koynunda hiç yatmadım

Gül şarabı diye bir şey varmış vallahi ben hiç içmedim  

Aşkı geçici bir sarhoşlukla aldatmadım

Allah şahidim yalnız kalsam da bu ebedi evde

kalbimi sensiz bırakmadım

iyi ki varsın  aşk ateşi

sayende bu kış ( hiç)  soba yakmadım

bak yaz geldi kar tanem aşkımla eridin ama günlerce pınarında bana akmadın

bu yangını  sen çıkardın parladım ben ama şimşek gibi  çakmadım

can verdin  bu adi  bedene ah ne büyüksün sen

fakat hiçbir geçici söze ruhumu katmadım

eti için öldürülen bülbülü unutmadım

hiç utanmadan kargalar kuştur dediniz ben bunu yutmadım

Zafer ACAR

Dil ve Edebiyat Dergisi, S:58, Ekim 2013,s.5

NOT: Ben bu şiiri üç kez okudum ve beş kez daha okuyacağım.Şairini   yürekten kutluyorum. Şiirimize ilgi duyan ve şairim diyenler bu şiiri  okumalarını  sağlık veririm.

Bu güzel şiirin son dizesi de benden olsun:

Bana kötülük edenleri unuttum, ama iyilik yapanları hiç unutmadım...

Meraklısı için: dilveedebiyatdergisi@gmail.com

 Abdülkadir GÜLER

28 Aralık 2015- SÖKE