Bir düş istiyorum

Bütün düşlerimi çaldılar. Daha doğrusu ben çalmalarına izin verdim. Yoksa onca buluşa imza atan onca yürekli insan nerden çıkardı. Onlar önce düşlerini kurdular, sonra da tüm engelleri aşıp o düşlerini gerçekleştirdiler.

Buluş derken sadece mucitlik kavramını kastetmiyorum. Yeni fikirler ve adanmışlıklar yanı sıra, daha da basite indirgersek günlük yaşamda yapılan ufacık değişiklikler bile bu tanımın içine giriyor bence. Örneğin annem beni çok süsledi yavrum. Güzel dikerdi, örerdi, işlerdi; yani her türlü şey elinden gelirdi. Diyelim ki bir model beğendik mecmuadan. Paftası çıkarılır, kumaş kesilir ve sıra provalara gelirdi. Tekrar tekrar yapılan provalarda en ince ayrıntısına kadar bir sürü değişik şeyler denenirdi. Hiç üşenmezdi. Benim de üşenmemi istemezdi. Kıyafetin altına giyilecek ayakkabılar bile giyilmeliydi provada. Çünkü bütünü görüp içine sinmezse dikmek gelmezdi içinden annemin. Ben de korkumdan harfiyen dediklerini yapardım. Sonuç her zaman mükemmel olurdu. Fakat hiçbir zaman seçilen modelin aynısı olmazdı, depdeğişik bir model ortaya çıkardı. Bana göre bu da bir yaratıcılık. Annem de düşler ve onları gerçekleştirirdi. O bir düş zenginiydi.

Ben de bir düş zengini olmak istiyorum. Fakat bu günlerde bırakın zenginliği bir düş olsun yeter şeklinde bakıyorum meseleye. Bir tanecik de olsa yeter. Onu süsleyip püsleyim ve sizlere sunayım yaşamı paylaşmak adına. Özene bezene bir şeyleri sunmaya çok ihtiyacım var. Çünkü biliyorum düşlerde ince ince dokunuşlar var yaşama dair. Orada kabalıklara yer yok. Benim de bu sıralar hiç mi hiç kabalıklara tahammülüm yok. Acilen bir düş istiyorum!