Bir evcilik oynadım ki!!!

Bir çocuğun nasıl bir aile ortamında yetiştiğini, nasıl bir hayatının olduğunu öğrenmenin formülünü buldum...
Ya da kopya çektim, sanırım uzmanlar da böyle yapıyor, çocuğu çözmek adına;

Evcilik ...evet evcilik oynayın....işte o vakit çocuğun çocukluğunu anında çözersiniz...

Bakıcıya bırakıyorsanız çocuğunuzun nasıl muamele gördüğünü anlarsınız ya da bakan kişilerin neler yaptıığını yapmadığını çözersiniz...

Bir tanıdık çocukla evcilik oynuyorum...buyrun diyalog aşağıda ;

-Merhaba çocukkk,

-Meyaba...

-Evcilik oynayalım mı?
-Hıı, hıı tamam

-Hadi al bu bebek senin çocuğun olsun..

-Tamam

-Aaaa, bak çocuğun napıyooooo, yaramazlık yapıyo...

-Evet!

-Ne yapıyor peki?

-Üstüne su döküyor, (yaramazlığa bakın! kazayla dökülen su, nasıl bir suç ve hata psiklojisi yaratıyor)

-Başka ne yapıyor?

-Annesinin peşinden ağlıyor...(özlemek, ayrılamama isteği'nin diğer adına bakın yaramazlık!)

-Başka?

-Yemeğini yemiyor...(dayatmadan kaçınca , ne oluyor çocuk "yaramaz" )

-Hııııı, peki n'apalım bu çocuğa?

-Dövelim!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-Şoklarda ben...

-Başka ne yapalım?

-Bağıralım, kızalım, odasına koyup kapıyı kitleyelim!

İçim acıyor, şiddet gören çocuklara...Kahroluyorum...

Benim kelebekle oynadığım evciliklerde hep şaşkınlar yaşarım, resmen ben oluyor...mimiklerime kadar taklit ediyor beni....oynayan ben değil , resmen o oluyor!!!!