Bir garip adam: Fazıl diyorlar

Herkes tanır genelde! Tabii bu Türkiye için geçerli değil pek. Ama ne biliyim, bir Almanya, Fransa, Japonya. . . Bu ülkelerde ki çoğu insan dinlemiştir Fazıl Say'ı.

Fazıl Say hayranı olmaya başladığım ilk günlerde büyük bir heyecan içindeyim. Onu ne kadar çok sevdiğimi, onun hakkında neler bildiğimi herkese anlatmak istiyorum. E ilk gidip anlatacağım kişiler kimler? Tabii ki okul arkadaşlarım. Bu büyük sevinçle konuşmama başladığım anda bitiyordu nedense. Çünkü arkadaşlarım daha konuşmamın ilk kelimesinde, "Bir dakika ya o kim? " gibi bir soru yöneltiyorlardı bana. Fazıl Say diyorum. Boş boş bakıyorlar. Sonra dedim kendi kendime sende madem Fazıl Say'ı bu kadar seviyorsun, otur anlat herkese onun kim olduğunu.

İnanın ben hayatımda bu kadar sıkıcı birşey görmedim. Anlattım, anlattım, anlattım. Önüme gelen herkese anlatıyorum. Karamsarlık olmasın arada tanıyanlarda çıkmıyor değil. Ama az yani. Neyse bu böyle gitti işte. Tam 1 yıl. Anlattım durdum. En sonunda dedim ki ben bu adama bir site yapayım. Oturdum başladım site yapmaya. Öyle basit değil. Ciddi ciddi çalıştım sitem konusunda. Sonra bir an düşündüm. Belki Fazıl Bey rahatsız olacak başka bir siteden. Bende menajerine e-mail yolladım. Böyle böyle bir site yaptım diye. Hiç düşünmediğim kadar ilgilendi benimle Kadir Bey. Şaşırdım ilk başlarda sonuçta ben neyim ki Fazıl Bey için. Zaten milyonlarca hayranı var. Ama öyle olmadı Kadir Bey beni konserlere davet etti. Fazıl Say'la tanıştırdı. Sitem için beni cesaretlendirdi ve benim önemli biri olduğumu hissettirdi.

Şimdi ne biliyim ad vermesem daha iyi bir pop şarkıcısı böyle birşey yapar mıydı? Hiç sanmıyorum. Onlar hayranlarını önemsemek yerine onlar zaten her zaman yanımdalar diye arka plana bile atabiliyorlar. Ama şöyle bir baktığımızda kim daha çok tanınıyor. Fazıl Say mı? Pop şarkıcısı mı? Kimin daha fazla hayranı var Türkiye'de? Ama yabana da atmayalım. Şu bir yıl içerisinde geriye baktığımda Fazıl Say'ı ne kadar çok kişiye tanıtmışım diyorum. Garip çünkü bazen hiç tanıyacağını düşünmediğiniz kişiler sen tam Fazıl Say'ı anlatmaya başlarken "Aaa, ben o adamı biliyorum, piyano çalmıyor muydu o" gibi bir cevapla seni o an da dünyanın en mutlu insanı yapıveriyorlar. Bende şaşırıp nerden tanıdığını soruyorum tabiki. Ve karşıdan cevap geldiğinde Fazıl Bey'in Türkiye'de gerçekten büyük işlere imza attığını ve çabalarının boşa gitmediğini anlıyorum. Bir-iki milyona verdiği halk konserlerinde tanımış oluyorlar genelde piyanistimizi. Ben hiç gidemedim o konserlerine.

1 yıldır yaptığı tüm konserlere gidiyorum, kaçırmadan. İki gün önce de Nazım Hikmet anısına yaptığı konsere gittim. Yine büyülendim, döndüm. Ama bu konser benim içim daha değerliydi. Çünkü Fazıl Bey, beni ilk defa tanıdı. :)) Kimse birşey söylemeden "Biz seninle tanışmıştık, değil mi? " diye sordu. Kadir Bey imdadıma yetişti ve cevabı verdi. İyi de oldu çünkü ben o an hiçbirşey söyleyecek vaziyette değildim. Toplam 6 kere tanıştım Fazıl Bey'le ama hala atamadım heyecan işini. O benim için Atatürk'ten sonraki en saygı duyduğum insan. Atatürk benim önüme geldiğinde ben nasıl heyecanlanırsam, Fazıl Bey geldiğinde de o kadar heyecanlanıyorum. Fazıl Bey'in ülkemiz için yaptıklarını ben Atatürk'ün izinden gitmek olarak görüyorum. Bu kadar ülke ona vatandaşlık teklif ettikten sonra, o reddedip hala vize almakla uğraşıyorsa, gerçekten Atatürk'ün kemikleri sızlamayacak.

Fazıl Bey'in başarıları belki çoğu insan tarafından bilinmese de ben inanıyorum ki, o da birgün Hande Ataizi kadar tanınacak. Magazin anlamında değil ama, onun nasıl muhteşem bir piyanist olduğu sokakta ki adama sorulduğunda Fazıl Bey hakkında yorum yapabilecek o insan. Hayal kurmak bedava. Ben Fazıl Say'la tanıştığım hayallerini kuruyordum bir zamanlar. Gerçekleşti!! Neden son hayalimiz de gerçekleşmesin?