Bir garip kuş misali

Bir garip kuş misali…

Yaralı bedenlerin verdiği acıların tarifi,

Yankı bulurken doğanın nazarında,

Gökyüzünde yankı bulan seslerin adı,

Yaşamın izlerinde saklı…

Gözlerde yaşlarla hayat bulan baharın resmi,

Sessizce kopan fırtınaların getireceği yıkımlar gibi…

Tek tek düşerken yağmur damlaları,

Ardından getireceği düşlerin içerisinde,

Sevgi ile hüznü birleştiren damlalarında saklı kokusu…

Zifiri karanlıklarda doğan güneş misali,

Yeniden yaşamayı öğreten kelimeler,

Baharın resmini getiren tablolar eşliğinde,

Umuda yelken açarak ona koşma arzusunun adı…

Bir garip kuş misali,

Akıp giden hayatın sonsuz gemisinde yolculuk.

Göklerde duyulan , yokluğu bilinmeyen seslerin nazarında,

Yeniliği tadarcasına bekleyen yağmurun kokusu.

Yaşatırken yüreklerde hüznün resmini…

Sokaklara hayat veren düşlerin sesi,

Binlerin, on binlerin umudu ile yeşeren tohumlar gibi..

Yaşamın gizli anahtarlarının kapıları eşliğinde,

Bakarken hayatın anlamlı yüzüne.

Devamını bekleyen film misali…

Düşlerin resmedildiği hayallerin sınırsız rengi.

Bir garip kuş misali,

Yaşam ve yok olmanın adının birlikteliği.

Yaralı bedenlerde yatan acının sembolü,

Gösterisinin eşlik ettiği yağmurun kokusu ile yıkanmış..

Bir acı içinde var olan yaşamın sesi,

Yaralı bir güvercin gibi çaresiz ve kırgın.

Yaşanma arzusunun yokluğunda saklı düşlerin adı misali…

Karanlığa esir düşen ruhlar,

Tamamlanma isteği ile yıkanarak beklerken hayatı,

Bir garip kuş gibi…..