Bir gazete daha kapandı... Basın şehidimin ardından...

Türk Dünyası'na verdiği emeklerle tanınan ve sevilen, özellikle Kırım Türkleri'nin manevi değil öz evlatları kabul ettikleri Sevgili Kardeşim, Bozkurt Kemal Çapraz'ın ardından...

Şu an gözyaşlarımı tutamıyorum... Ben ki ağlamamakla övünen, gözyaşlarını bir zaafiyet olarak kabul eden, çevresinde taş kalpli zannedilen ben... Ağlıyorum... Hem kaybettiğim kardeşimin ardından hem de O'nun emanetine yeterince sahip çıkabilecek güce sahip olamamanın verdiği eziklik ve utançtan ağlıyorum...

Günümüz medya piyasasında yüzbinlerce dolarlık yazar fiyatlarından söz edildiği bir dönemde, trafik kazasında yaralanıp hastahaneye kaldırıldığında cebinden sadece 3, 5 ytl. çıkan bir gazeteci için ağlıyorum... Ömrünce Türk Basını'nda temiz bir yayıncılık ilkesini kendine şiar edinmiş bir adamdı o.... Adam gibi bir adamdı..... Yaşı henüz 44 idi. 2 Evlat babası ancak evlatlarından bile üstün tuttuğu ve cebindeki olmayan parasıyla yayınını sürdürmek için olanca gücüyle savaştığı ve asıl evladı olarak gördüğü gazetesi Ufuk Ötesi'ni yaşatabilmek adına bir baba. Sevgili eşinin desteği sayesinde, ailesine harcaması gereken parasını Türk Dünyası'nın sesini duyurabilmek için son kuruşuna kadar tüketen bir adam. Cebinden çıkan son 3, 5 ytl.'sinin de aslında 7 ytl. olduğu ve bu 7 ytl'nin yarısını da yanında çalışan muhabirine evine gidebilmesi için dolmuş parası olarak paylaştığı ve kendisine kalan 3, 5 ytl ile evine dönebileceğini düşünen bir adam. Kendisine yapılan 3-5 bin ytl.'lik maaşlı yöneticilik tekliflerini gözünü bile kırpmadan reddeden, "Gazetemi devam ettirmeliyim, ücretli yöneticiliğe başlarsam birilerinin güdümünde ve emrinde olurum ve onların çizgilerinden dışarı çıkmam engellenir, ben de inandığım kutsallarıma hizmet edemem ." diyen bir adam...

Utan ey Dünya, utan...

Ve şimdi...

Bozkurt Kemal şimdi gerçekten ölüyor...

O'nun öz evladı, bizlere bıraktığı emaneti Ufuk Ötesi Gazetesi kapanıyor... Sebep? Sebebi çok basit çünkü Kemal'im gittiğinde ardından yaklaşık 300, 000 ytl.lik bir borç kaldı... Matbaa borçları, kağıt borçları, kredi kartları borçları vesaire... Kredi kartlarını da kişisel harcamaları için tükettiğini düşünmeyin sakın... Kendisine kardeş kabul ettiği, dost kabul ettiği bizler gibi yakın çevresinin sıkıntılarında yaralarına merhem olabilmek adına çektiği banka kredileri ya da harcamalardı bu borçlar da... Kendisi hiç bir beklentisi olmadan anında çözüm üretebilmek için çekip yardımcı olmaya çalıştığı dostları... Kaç tanesi geri ödeme yapabildi bu maddi desteklerine Kemal'in, bilemem... Ben henüz benim için yaptığı desteklerini ödeyememiştim..." Hakkını helal et Kardeşim " bile diyemedim... Gazetemizin yayın hayatına devam edebilmesi için elimden de fazla bir şey gelmedi. Kelin ilacı olsa başına sürermiş... Vefatının hemen ardından kurulan 12 kişilik Aksakallar Meclisi ( Kemal'in başta ailesine ve gazetesine gerekli yardım ve desteği sağlayabilmek için kurulmuş bir yardım grubu ) ellerinden gelen tüm çabayı göstermeye çalışmalarına rağmen kalan borçların ancak bir kısmını toparlayabildiler düzenledikleri yardım gecesi ve yardım kampanyası sayesinde... Hiç olmazsa ailesine miras olarak kalan bu borçların onları daha fazla mağdur etmemesi adına bir şeyler yapmak için çırpındı bu dostları... Yine de yetmedi, yetemedi... Bir gazete kaça malolur yayına çıkabilmesi için? Ben gazeteci değilim, bilemem ama oldukça fazlaydı sanırım ki toplanan yardımlarla hem borçlar kapatılmalıydı hem gazetenin yayına devamı sağlanmalıydı, yetmedi, yetemedi...

Hakkını helal et Bozkurt... Biliyorum şimdi ruhun acı çekiyor, şimdi gerçekten acı çekiyor ruhun... Benim de ruhum kanıyor Bozkurt'um... Ruhum kanıyor... Yüreğim kanıyor... Gözlerim yanıyor, gözlerim kan ağlıyor... Ah be Kemal'im. Niye sevdirdin bize kendini bu kadar? Dürüstlüğü niye bu kadar bayrak gibi taşıdın sırtında? Bu kadar dürüst ve iyi ve fedakar ve ..ve...ve... ADAM olmak zorunda mıydın?? Evet zorundaydın çünkü sen Bozkurt Kemal idin... Bu ismi kolay kazanmadın sen.

Türk Basını'nda kaç gazeteciye nasip olmuştur sadece Türkiye'de değil bütün Türk Dünyası'nda tanınıp sevilmek? Senin tabutunu örten Türk Dünyası Bayrakları şahittir bu sevgiye... Senin cenaze törenine katılan Türk Dünyası Teşkilatları, dernekleri ve vakıfları şahittir bu sevgiye. Törene katılan azerisi, tatarı, kazağı, özbeği, türkmeni, kırgızıyla tüm Türk Dünyası seni uğurlamaya gelmişti... Ve dün gazetemize yaptığım son veda ziyaretinde oradaki dostlarımızdan öğrendiğim bir haber ayrıca beni hem ağlattı hem sevindirdi... Çuvaşistan'dan gelen dostlarımız, kardeşlerimiz Çuvaş Türkleri senin vefat haberin üzerine kabrini ziyaret etmek istediklerini ve sana son bir kez veda etmek istediklerini söylemişler... Yanlarına rehberlik edip kabrine ziyaretine götüren Sevgili Dostumuz, ağabeyimiz TRT yapımcısı, Türk Halk Müziği sanatçısı, kopuz ustası Bünyamin Aksungur anlatmış kabri başında yaşananları… Çuvaş dostlarımız kendi inançları doğrultusunda, şaman kültürü ile bir veda töreni düzenlemişler Kemal Kardeşlerine. Zeytini, ekmeği, reçeli, çiçeği ile ve bir sürü kendilerine has farklı güzellikte dini ritüelleriyle bir veda töreni. Bir şaman ayini yapmışlar Bozkurt’a yakışırcasına… Kemal elbette ki İslam inancına bağlı biriydi. Kendince iyi bir müslümandı, Müslümanlığın günümüzdeki temsilcileriyle !!! kıyaslandığında, gerçekten iyi bir müslümandı bizim zannımızca… Bizler kardeşleri, ailesi, dostları olarak onun yüreğindeki imanından zerrece şüpheye düşmedik, düşemezdik te çünkü o ne kendisinin ne aile efradının ne de çevresindeki mesai arkadaşlarının kursaklarından tek bir haram lokma girmesine izin vermedi, kimsenin malına, ırzına, namusuna, makamına, mevkiine göz dikmedi, ayak oyunları oynamasını da bilmedi, bilmeye de gerek duymadı… O iyi bir müslümandı ama o iyi bir de Türk evladıydı, Türk Dünyası’nın evladıydı. O yüzden Çuvaş kardeşleri de O’nu kendilerince yolcu ettiler. Bu vesileyle Çuvaş dostlarımıza da minnetlerimi arz ediyorum. Bizler, yeryüzüne yayılmış bütün Türkler O’ndan razıyız, dilerim Yüce Rabb’im de razı olur… Ama O bizlerden razı olacak mı, bilemiyorum. Affet bizi Kardeşim, affet. Emanetine gereğince sahip çıkamamanın utancıyla sana yalvarıyorum, affet lütfen, hakkını helal et Sevgili Bozkurt’um. Sana ve aziz hatırana hediye edebileceğim sadece kanayan ruhumdan kopup gelen dualarım olacaktır…

Dualarım seninle kardeşim…

Ufukların Ötesi’nde buluşmak dileğiyle…

Dostun, ablan, gönüldaşın…

Senin Deli Pusat’ın...