Bir gevezenin itiraf ettiğidir

"Gevezeyim ben. Hem de öyle kelimelerle tarif edilemeyecek derecede gevezeyim. Konuşmaya başladım mı konu nerede toparlanır, sonu nereye varır bilemem. Saatlerce aralıksız konuşurum. Anlatacak bir şey kalmamışsa şarkı söylerim. Karşımdakinin dinleyip dinlemediği beni ilgilendirmez. Bardaktan boşanırcasına konuşurum. İpimden kurtulmuşcasına konuşurum. Taşarak, coşarak konuşurum. Hezeyan halinde konuşurum. Konuşurum.

Tam uzun bir konuşmanın ortasında kendimi kendimden bunalmış halde buluveririm bazen. Yine de susmam. Benim kontrolümde değildir konuşma denilen o acayip ruh hali. Bir krizdir bilirim. Ama çok sık ziyaret eder beni bu krizler. Yakalanan nereye kaçacağını bilemez. Karşımda ışığa tutulmuş tavaşanlar gibi kitlenip kalır. Acayip şeyler anlatırım ben konuşurken. Hiç yazdıklarıma benzemez anlattıklarım. Fazla saldırgandır, hırpalar insanları. Kemiği yoktur dilimin. Densizdir ve benden bağımsız kendi varlığını sürdürür.

Bu yüzdendir edebiyata merakım. Başkaları ne anlatır merak ederim. Susup dinlediğim anlardır onlar benim. Susmayı becerebildiğim, kendi dilimin zincirinden kurtulduğum özgür anlardır. Susar ve kitap okurum. Sayfalarca, saatlerce. Tek kelime etmeden. İçim titreyerek, kıskanarak, överek ve özenerek.

Kelimelerle aramda anlaşılmaz bir giz vardır. Konuştukça benden uzaklaşırlar. Her kriz beni onlardan daha da uzaklaştırır. Elimden ve dilimden kayıp giderler. Konuşurken uzaklaşan kelimeleri okuyarak yakalamaya çalışırım. O yüzden okumak bir çeşit tedavidir benim için. Okumazsam delireceğimden, dilsiz kalacağımdan, bilmediğim anlamadığım bir dili konuşacağımdan korkarım.

Okuyarak yatıştırırım kendimi. Yazarak ve konuşarak fena halde törpülenirim. Ne zaman kendimi kaptırıp konuşmaya başlasam, ipimden kurtulup sağnak halinde dökülsem birinin üzerine korkarım. Hep kötü etkileri olur benim krizlerimin başkalarının üzerinde. Radikal kararlar alırlar. Evlenirler, boşanırlar, işlerini bırakırlar, sevgililerini terkederler. Ben bakakalırım. Sonra bana derler ki "sen olmasaydın bu kararı alamazdım". Arkamı dönüp bağıra bağıra kaçmak isterim hep. Benim hezeyanlarım benimle ilgilidir çünkü. Niye insanların üzerinde böyle bir etkisi olur bilemem.

Adım niye S.Uslu merak eden çıkmış mıdır blog arkadaşlarım arasında bilmiyorum. Bu bir gevezenin en önemli itirafıdır. En büyük hayalimdir susuşları olan biri olabilmek. Ve S.Uslu aslında SUS'lu dur maalesef."

Tekrar tekrar tekrar tekrar rar rar rar r r
...
21.12 2006