Bir gidişin öyküsü

Git. Yüzüme öyle bakma git. Hiç durma, bir gidenin bir daha asla giremeyeceği kapı orada, git.

Hiç bir şey açıklamak zorunda değilsin. Giderken söyleyecek şey bulamaz insanlar. Sen bahanelerin ardına sığınanlardan olma, git.

Her aşk biter, sende git. Hem zaten biteceği daha baştan belli bir aşktı bizimkisi. Herkes kendi tercihini yaşar ve sen kendi tercihini yaptın. Rahat ol, git. Aklın kalmasın burada, dramatik vedaların kahramanları olmayalım, git.

Benim aklım sende kalacak.

Sadece aklım değil yüreğim de..

Bitmezdi bizim aşkımız.

Asla terk etmezdim seni.

Benliğimi, varlığımı,

Hayatımı adamıştım ben bu aşka.

Beni tercih etmeni isterdim,

Benimle yaşamanı isterdim.

Sensiz mutlu olabilirmiyim ben yar? Unutabilirmiyim bu kadar kolay? Yaşadığımız onca şeyi silebilir miyim? Mümkün değil, seni içimden çıkarıp atmam mümkün değil.. Biliyorum hiç bir ilaç iyileştirmeyecek senin açtığın yarayı. Senin yaktığın sevda ateşi hiçbir zaman sönmeyecek. Senin mutlu olmanı istediğim de yalan. Mutlu olma yar, benim gibi sende mutlu olma. Belki o zaman, yeniden dönersin bana..

Gitme benim güzel sevdalım, gitme. Beni bu aptal dünyada bir başıma bırakıp gitme. Gidip de

yüreğimi öldürme. İçim acıyor, kalbim sıkışıyor. BEN ASIL SENSİZLİĞİN YÜKÜNÜ TAŞIYAMAM GİTME.

NE OLUR, GİTME....(alıntı)

Sevgili dostlar, bir gidişin öyküsünü okurken, kendimi ve yaşadıklarımı buldum..Ayrılık acısı çekmiş, unutamamış sevdalı yüreklerin de kendilerinden bir şeyler bulacağı, bu duygu yüklü sayfayı sizlerle paylaşmak istedim...

gülayca..