Bir gün, keşke demenin de hükmü kalmaz bilesin...

Fırtına aldatır insanı! Ardından gelecek keder yağmurlarını düşündürmeyecek kadar yanıltır. Yaptıklarına pişman olur insan ve çığlık çığlığa bir isyan başlar. Sesin, her detone olduğunda yıkılmak neymiş anlarsın… Karabasanlar çöker üstüne yazık olur! Kısık ateşte pişen kahve tadında sandığın seni sevmeleri, ihanete dönüşürde sesini duyuramazsın… Olumsuzluktan yana çalan çanların müdavimi olursunda birbiri ardına yaktığın sigaraların hesabını bilmezsin… Çok ayna paralarsın bakarken ve aynalar sana küserken barışmak adına çok formül ararsın… Sonunda sen de anlarsın; iki kişilik sevenler kabarasında başrol oynadığını... Fırtına aldatır insanı! An gelir silersin tüm mesajlarını, maillerini görmemezlikten gelirsin… Aklına ben gelirim ve keşke dersin… Sen beni istersin; duyguların onu… Duygularına yenilir onu seçersin… Onu her seçtiğinde pişmanlıklar girdabında başın döner, sendelersin… Tam yere düşerken tutunacak bir dal arar, keşke dersin… Elma çekirdeğinden bile anlamlar çıkartabilen, bir yürek işçisine yaptıkların gelir aklına, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Ne yaparsa yapsın onu yine seversin… Geceleri, esrik gözyaşlarına bir tutam yıldız ve birazda keder eklenir. Sonra sabah olsa, umut doğsa diye fısıldanıp, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Soğuk esmediği anlara aldanıp üzerine hafif bir elbise giyersin… Hasta olur yatak döşek düşer ve şifa ararken, keşke dersin… Seni her şeyinle sevebilecek olanları bırakıp, sabun köpüğü aşıklara bırakıp kendini, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Fırtına aldatır insanı! Ardından gelecek keder yağmurlarını düşündürmeyecek kadar yanıltır. Yaptıklarına pişman olur insan ve çığlık çığlığa bir isyan başlar. Sesin, her detone olduğunda yıkılmak neymiş anlarsın… Karabasanlar çöker üstüne yazık olur! Kısık ateşte pişen kahve tadında sandığın seni sevmeleri, ihanete dönüşürde sesini duyuramazsın… Olumsuzluktan yana çalan çanların müdavimi olursunda birbiri ardına yaktığın sigaraların hesabını bilmezsin… Çok ayna paralarsın bakarken ve aynalar sana küserken barışmak adına çok formül ararsın… Sonunda sen de anlarsın; iki kişilik sevenler kabarasında başrol oynadığını... Fırtına aldatır insanı! An gelir silersin tüm mesajlarını, maillerini görmemezlikten gelirsin… Aklına ben gelirim ve keşke dersin… Sen beni istersin; duyguların onu… Duygularına yenilir onu seçersin… Onu her seçtiğinde pişmanlıklar girdabında başın döner, sendelersin… Tam yere düşerken tutunacak bir dal arar, keşke dersin… Elma çekirdeğinden bile anlamlar çıkartabilen, bir yürek işçisine yaptıkların gelir aklına, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Ne yaparsa yapsın onu yine seversin… Geceleri, esrik gözyaşlarına bir tutam yıldız ve birazda keder eklenir. Sonra sabah olsa, umut doğsa diye fısıldanıp, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Soğuk esmediği anlara aldanıp üzerine hafif bir elbise giyersin… Hasta olur yatak döşek düşer ve şifa ararken, keşke dersin… Seni her şeyinle sevebilecek olanları bırakıp, sabun köpüğü aşıklara bırakıp kendini, keşke dersin… Fırtına aldatır insanı! Bir gün, keşke demenin de hükmü kalmaz bilesin...