Özlem!

SAĞIR VE DİLSİZ...

Başka bir şey yazmak istemiyorum. Özledim ve özleme ithaf ediyorum günü. Özlediklerime, kendini özletenlere. Hiç kavuşma ihtimalim olmadan özlediklerime. Özlediğimi bilme şansı olmayacak özlemlerime.

Benim oldukları müddetçe özlem olacaklara, bende özlem oldukça değerli kalacaklara. Özlem, özlemek. Özlemin yarattığı duygunun yazıya dökülmesi midir beni özleme bağlayan? Özlemi sürekli kılmak adına, varmaktan uzak tutan.

Bir de yanına varma şansım olmayanlar, onlara olan özlemim. Beslenerek şiddetini günden güne artıran. Avaz olan, çığlık olan ve rüzgara dolanan özlemim.

İşte, böyle. Özlem...

Özlem!

Karmaşık duygular sarmaşığıdır özlem

Sahip olamadıklarımızın beklentisiyle beslenen

Acıtan bir hazdan neşeye ruhu karmaşaya düşüren

Hayallere hapsedip hesabını kuytuya gizleyen

Kah son bulacağı anın heyecanını tartamaz

Özlemin kamçıladığı doru bir at misali

Tefekkürun son noktasında bir çınlama kulakta

Gerçeğe yakınlıktan uzak bazen derin bir uçurumdur

Rüyadan uyanmaya yakın kayar gibi ayağım

Uçuşarak boşluğun girdabına kapılan saçlarım

Batarcasına acıtıp yüzümü iğneleri gibi arıların

Hayretine açılıp fal taşı gözlerim tuzağında rüyanın

Yatağımda bulup kendimi şükre daldığım

Ulaşmak gayretinden dönmemek niyetinde

Niyeti bozmadan saklamak kuytulara unuturcasına

Olduğunu bilmenin keyifli saadetiyle alacalı

Turkuaz bir taşta düşerken yüzüme gözleri

Beklediğine dolanmak değil beklemenin metaneti

Özlemi sarmalamak itiraf etmeliyim pek keyifli

Nasip olmalı hayatı süren canlıya nüfuz edip

Baştan aşağı donatarak erik çiçeklerinden bir bahar

Hoş neşelenme hali özlem işveli bir sevgili

Dost istersen canına hayat yolunda

Sırnaşık bir kedi yahut şımartılmış her hangi bir duygu

Nihayetine varmaya yakın zamanları keyifsizlik hissiyatı

Nedeni karmaşık duygular sarmaşığıdır bitişinden kaçtığım

İnsanın bir çırpıda tükettip, bir dokunuşla bitirmesidir özlemi…

Sağlıkla ve mutlu kalın 21/06/2011

Gülay Mustafaoğlu