Bir kahvaltı... Katılanlar... Yaşananlar... Ve ötesi...

İzmir’den Ayşen’im (Ay Şen) geldi. Epeydir planlıyordu, geldi gelecek derken çok şükür kavuştuk birbirimize. Onunla aynı evi paylaşmaktan çok ama çok mutlu oluyorum. Ben İzmir’e ona gittiğimde de kendi evimdeymiş gibi hissediyorum. Onun da aynı hisleri bende duyduğunu biliyorum.  Sayılı günler çabuk geçiyor, birbirimize doyamadan ayrılık günü gelip çatıyor. Bu yüzden keşke aynı şehirde olsaydık deyip hayıflanıyoruz…

Ayşen’e "İstanbullu arkadaşlar seni görmek ister" deyip bir kahvaltı planladım. Tek tek görüşmelerimiz oluyordu ama uzun zamandır bir araya gelememiştik topluca. Tarih belirlerken lodos fırtınasından haberimiz yoktu. Bu yüzden ve hastalık vs değişik sebeplerden gelemeyenler oldu. Tarihi herkesin müsait olduğu güne ayarlayalım diyoruz ama mutlaka hesaba katılmamış bir şeyler çıkıyor ortaya. Örneğin: Merve’ye (Merve Ballı) şirketi aniden eğitim koymuş, o kadar istemesine rağmen gelemedi. Ruksan her toplantıma gelmiştir, geleceğim dedi ama hastalandı. Hızır Kabil beyin onursal başkanı olduğu derneğin toplantısını atlaması mümkün değildi. Vs. vs.

Velhasıl biz lodosa rağmen, İstanbul trafiğine rağmen yine yeniden buluştuk ve tadı damağımızda kalarak ayrıldık. Allah ömür verdiği müddetçe yine yeniden buluşacağız…

Ayşen ile saat tam 10.00’da Red&Black Cafe'ye gittiğimizde Esma Kahraman ve Şükran Okyay oradaydılar. Şükran’cımla zaten normal hayatımızda görüşüyoruz, araşıyoruz, tatillere çıkıyoruz.  

Esma ile uzun yıllar öncesinden İzmir’de iken  yazışmışlığımız vardı. Ama yüz yüze tanışmamıştık. Perşembe günü Ayşen, O ve ben Kadıköy Hilton’da kahve içip sohbet ettik. Pek bi kaynaştık ve Cumartesi kahvaltı için sözleştik. Esma trafik korkusundan 8.30’da gelmişti, "keşke haber etseydin de eve gelseydin" dedim ama olan olmuştu. Bundan böyle sıkça görüşmeye karar verdik.

Sırayla arkadaşlar gelmeye başladılar. Feyzan’cım taa Bakırköylerden kalkıp geldi bu lodosta, nasıl da özlemişim canım benim. En son Bakırköy’deki sergisinde ziyaret etmiştim. Onunla sohbet etmeyi çok seviyorum, hatta bir yurt dışı tatili planladık birlikte.

Özlem (beenmaya) gelemedi, ah onun bu işleri yok mu, hele ay sonu olduğunda Özlem’i ara ki bulasın. Zaten ben Özlem’i doğru dürüst göremiyorum ama anneciği Hatice ve kardeşi Özhan’la özlemimi giderebiliyorum. Sağolsunlar hep gelirler, geldiler de,  pek severiz birbirimizi. Kedileri Merlin’i sevmek için gece kalmalı gideceğim, umarım ve de dilerim Özlem şirkette sabahlamaz o gece ve ben onu da görürüm.  

Meral’cim de her zaman yanıbaşımdadır, her toplantıya ya yalnız, ya da Kuloğlu Ömer beyle gelirler. Ömer beyin yeni kitabının telaşı vardı, 10-15 dakika oturup kalkacaktı ama gidemedi,kaldı bizimle. Onlarla da görüşmelerimiz toplantı dışında da devam ediyor. Baba kız sıcacıklar…

Milliyet Blog dışından canım arkadaşım Belgin’i de davet etmiştim, Ayşen’le de tanışırlar. Sağolsun taa Emirgan’lardan kalkıp geldi, pek de iyi oldu.

Veee toplantımıza en son Ahmet Balcı teşrif etti. Benim bildiğim Balcı en erken gelirdi ama işte aksilikler oluyor bazen. Olsun bir geldi pir geldi, hoş geldi sefalar getirdi, masamıza neşe kattı, sohbetine doyum olmadı.  Ve centilmenliğini yaparak gitti.

Bu yıl farklı bir mekan olsun deyip tercih ettiğim Red&Black Cafe'nin servisinden, sunumundan, menüsünün kabarıklığı ve lezzetinden çok memnun kaldık. Menüye göre fiyat da uygun olup, hizmetine de 10 numara verince tekrar tercihimiz olmasına karar verdik. Mekana bu anlamda teşekkür ediyorum. 

Ortak görüşümüz biz bir arada olmaktan büyük keyif alıyoruz. O halde yine, yeniden bir arada olmalara…

Tüm arkadaşlarım, iyi ki geldiniz. Hayata tutunmaya çalıştığım bu günlerde bana moral oldunuz.

Şen olan çehremi görüp de sakın

Sanmayın ki ruhum pek bahtiyardır…

Dudağımda gördüğünüz her gülümsemenin

İçinde bir yığın “GÖZYAŞI” vardır…

Sema Şener 01.02.2015 Üsküdar