Bir Masal Yazdırmak

Geçti oturdu karşıma davetsizce. Küçücük gözlerinde kocaman sorular vardı. Kimbilir yüreğinde hangi kara bulutlar...Sonra aniden sizin oralarda gökyüzü mavi mi hep, diye sordu bana. Çocuklar mutlu mu; oynuyorlar mı sokak aralarında? Kitap sayfalarında hayaller kuruyorlar mı? Gidecek okulları var mı, defterleri, kalemleri, renkli boyaları? İstedikleri zaman şeker yiyip, balonlarını korkusuzca gökyüzüne bırakabiliyorlar mı? Sizin oralar çok mu uzak bizlerden? Sizin oralardaki çocuklar bizlerden çok mu farklı?

Daha soracaktı belki ama benim sessizliğim suskunluğu oldu, eğdi başını. Hem sorsa da ben cevapsızdım zaten. Ona değil, ondan önce kendime. Neden sonra bana bir masal anlat, dedi aniden gözlerini yeniden dikip gözlerime. Masalın içinde uzak diye bir yer olmasın. Gökkuşağı olsun mesela, çocuklar olsun sonra her biri mutlu, rengarenk. Şekerleri, balonları, kalemleri, kitapları, sayısız hayalleri, oyunları olsun. Barış olsun içinde, umut olsun. Bana anlatabileceğin böyle bir masalın var mı?

Benim masallarım var elbet dedim ama eskilerde, çok eskilerde kaldı. Şimdi yeni masallar anlatmak, yazmak lazım. Hem bence sen kendi masalını kendin yazmalısın. Nasıl der gibi baktı yüzüme. Bir kalem bir defter uzattım ellerine. Sen yaz ki o masal sadece kitaplarda, anlatılarda, kulaklarda, yüreklerde kalmasın. Sen yaz ki gerçek olsun, gerçekten yaşansın. Aldı kalemi defteri eline, yazacağım dedi. Mavi gökyüzünden inip önce gözlerine kondu, sonra yüreğine. Kocaman gülümsedi. Teşekkür etti sessizce kalkıp giderken ve ardında yazılacak ve gerçekleşecek olan yepyeni masalların izlerini bıraktı.

***Bundan öncesine dair kaybettikleri zamanları, oyunları, umutları telafi edemeyiz belki. Ama bundan sonrasına dair tek bir defter ve kalemle bile yeni ve kendilerinin yazacakları ve gerçekleştirecekleri masalların kahramanları olabiliriz. En azından bunu yapabiliriz öyle değil mi?

***AYRINTILI BİLGİ İÇİN LÜTFEN: http://www.birmilyonkalem.com/?p=17439