Bir mendili

Bir kız bir mendili yol ediniyor
Çocuk, kanayan yeri olunca

Sen konuşsan kırlar konar avlulara

Deniz uzun sürüyor her sabah
O kayık söylüyor sonbaharı

Çakıl ışığı dolduruyor kursağına kuşlar

Çok üşüyor ki
Yerinde duramıyor gümüş dere

Kim ölçer güzel günlerin sözcüğünü

Bir çarşafa yürüyor kadınlar
Ah, üşüyüp de kendine gizleniyor
Hurma boylu sahra tenlisi

Mektup olup gülü örgütlesem yeniden

Birkaç tanecik ömrümde, ilk aşkta
Çiziyorum göğün eteğini

Çocuk, bir gökyüzü koyuyor başına

(Yazılıkaya, Eylül 2009, Sayı: 41)