Bir özet

Nefes nefese incitmeden, incinmeden, düşmeden yazgım addettiğim hep yokuş yukarı yolu tamamlamaya çalışırken; bedenim yorgundu ama hoş bir huzur ile yüreğim gülüyordu...

Yakınımda;

Yüzeyi durgun, berrak; altında binlerce girdabı barındıran bulanık bir güdüm...

Eğimi azaltarak adımlarımı hızlandırma çabaların... Küçük birkaç adım...

Ya sonrası?

Sihirli değneğinle çekiverdin oksijeni atmosferden; şakacıktan...

Yine küçük birkaç adım sonrası;

Şark kurnazı tacir kimliğinle bana hediyen, eksiksiz dalgıç elbisemle kendimi okyanusun derin maviliklerinde buluvermiştim...

Nefesim yettiğince, gördüğümle kalıverdim...

Çelik bir el sıktıkça sıkıyordu yüreğimi bedenimi...

Sihirli değneğini izlerken...