Bir uyumsuzun hikayesi…

Bir gece sürprizi…

Cemalce, bitiş tarifi…

“Ben bu bakışı tanıyorum. Bu öyle derin bir bakış ki, birazdan ben senin kaderin olacağım diyorsun değdiğin o göze. Biliyorum çünkü bana da söyledi o gözler bu cümleleri.
Bir şey daha söylüyor o gözler. “Cemal gideli çok oldu buralardan” diyor besbelli. Artık ben yokum o derinlikte. Biliyorum. Başka bir gelecek çiçeğinin tohumu saklandı topraklarına. Senin Cumhuriyetinde benim Hürriyetim son buldu. Şimdi başka bir imparatorluk kuruluyor o gözlerin derinliğinde.

Görüyorum. Rengi değişti, merceği büyüdü gözlerinin ve gülüşün ile eşlik ediyorsun heyecanına. Yeniden aşk oluyorsun. Hissediyorum. Bu beni öldürüyor. Sende ölürken başka topraklarda yeniden yeşeriyorum. Müsebbibi sensin bilmiyorsun.

Her gün intihar etmek benimkisi. Senin gözüne değen başka bir göze bakışına şahit olmak ile her seferinde yeniden intihar ediyorum ben. İntihar edebilmek nasıl bir yürek işi bilemezsin. Ruhsal bir cinnet anı da değil üstelik. Bile isteye tam da zihinsel bir karar her gün intiharı dilemek ve yaşamak.

Ruhunun benimkinden ayrılışına şahitlik ediyorum an be an. Bedenimden her şahitlik anında ruhum yükseliyor. Dokunuyorsun. Turgut’un ruhuna dokunuyorsun, Turgut’da sana. Ne de mutlu görünüyorsun ki ben bu masum gülüşün için her gün intihar edebilirim.”

Tomrisçe “Bir uyumsuzun hikayesi” adlı kitabımdan göz değmemiş küçük bir hediye…