Bir varmııış, bir yokmuş...

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, deve tellal iken, pire tellak iken, annem dedemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, bir anne, bir babanın dokuz çocuğu varmış. Çocuklardan dokuzu da kızmış. Kızlardan beşi sarışın, ikisi esmer, biri kumral, biri de beyazmış.

Sarışın kız durup durup ne mutlu sarışınım diyene diyormuş. Esmer kız da için için içerliyormuş bu lafa; bir gün fena bozulmuş, “sen ayırımcılık yapıyorsun, ben esmerim, benim bu sözden alınabileceğimi hiç düşünmüyor musun” demiş. Bunun üzerine sarışın kız cevap vermiş,” ay olur mu öyle şey, biz hepimiz kardeşiz, ben seni dışlamıyorum ki, öyle olsaydı ne mutlu sarışın olana derdim, ben ne mutlu sarışın olana demiyorum, ne mutlu sarışınım diyene diyorum” demiş. Esmer kız da inatçımı inatçı, o da ısrarla, ama ben sarışın değilim ki görmüyor musun, ben esmerim, esmer olduğumu hem sen hem ben biliyoruz, bile bile kendimizi mi kandırıyoruz, ben nasıl sarışınım deyim, işte sen ayırımcılık yapıyorsun” diye cevap veriyormuş.

Sarışın kız, “ay olurmu öyle şey, biz hepimiz kardeşiz, bütün sarışın kardeşlerim benim öz kardeşimdir, aynı anneye aynı babaya kan bağıyla bağlı bütün çocuklar kardeştir, aslında biz hepimiz sarışınız, sen güneşte çok kaldın da ondan esmerleştin” diyormuş. Esmer kız da,” sen kimi kandırıyorsun, ben esmerim işte, esmerim, esmerim, esmerim” diyormuş. Sarışın kızın bir argümanı daha varmış. Diyormuş ki, “hem senin bizden neyin eksik, bizim bütün haklarımıza sen de sahipsin, biz seni bugüne kadar hiç dışladık mı, üstelik seni de kendimiz gibi sarışın saydık, sen de bizdensin, bak sana sen de bizdensin, sen de sarışınsın diyorum, bundan gurur duyman, mutluluk duyman gerekir” diyormuş. Esmer kız da, “sağol kardeşim, beni de sarışın kategorisine saydığın için sana minnettar olmamı bekliyorsun herhalde, sarışın olmak tabii ki güzel bir şey, mutluluk duyulacak bir şey, gurur duyulacak bir şey,  ben sadece esmer olduğumun kabul edilmesini ve sarışınım demem için üzerimde mahalle baskısı kurulmamasını istiyorum o kadar demiş;  hem bence esmer olmak da güzel bir şey, esmer olmak da mutluluk duyulacak ve gurur duyulacak bir şey” demiş.

Bir gün yine böyle tartışıyorlarmış. Sarışın kız yine, “canım ne olmuş yani, ben sana sarışınsın demiyorum ki, madem ki sen bu ailenin içinde yaşıyorsun, mademki bu ailenin bir ferdisin, ne mutlu sarışınım deyiver olsun bitsin” demiş. Esmer kız da ısrarla, “ama görmüyor musun kardeşim ben sarışın değilim, ben esmerim” deyice, birdenbire sarışın kızın kafası atmış. Bana bak demiş, “ne mutlu sarışınım demeyen bu ailenin bir ferdi olamaz, sarışınlığınla övünmüyorsan sen bu ailenin bir ferdi olamazsın, o zaman çek git başka aileye, defol git bu aileden, ben ayırımcı değilim, hiçte bile” deyivermiş. Aslında sarışın kız o kadar sinirlenmiş ki, esmer kardeşine karşı aşağılayıcı kelimeler kullanmaya başlamış, ama masallarda böyle kelimeler kullanılmazmış. Hem akıllı fikirli, eğitimli sarışın kızlara, esmerim dedi diye kardeşlerini aşağılamak, kardeşlerini aileden kovmak hiç yakışmazmış.

Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine...