Bırakın da çağdaşlaşalım

Kutsallaştırılmış, katılaştırılmış değerler içinde boğulmuş ve çağdaş değerlere kuşku ile bakan bireylerden oluşmuş bir toplumla, Atatürk' ün hedef gösterdiği çağdaş ülkeler arasında yer almak mümkün müdür?

Baş döndürücü bir hızla gelişen teknoloji ve dünyanın en ücra köşelerini anında birbirine bağlayan uluslararası yazınsal, işitsel ve görsel- iletişim ağı, ulusların toplumsal yaşamını şekillendiren kültürünün dar kalıplarını zorlamakta, çatlattığı yarıklardan sızarak, içine kapanık toplumların görgü ve bilgisini değiştirmekte;düşünsel ufku körelmiş bireylerin özgürleşmesini sağlamaktadır.

Bu önüne geçilmez değişim, devletin siyaset üstü/dışı olması gereken kurum ve kuruluşları da etkilemekte;bu kurum ve kuruluşlardaki -özellikle çağın gereklerini kavramış ve getirilerinin özünü anlamış- genç
bireyler, kutsal devleti her şeyin üstünde gören üstlerinin, amirlerinin, hocalarının baskısı yüzünden düşüncelerini özgürce açığa vuramanın sıkıntısını yaşamaktadır.Aynı gençler, yeri geldiğinde de, üstlerine, amirlerine ve hocalarına hoş görünmek için, kutsal devlete bağlılıklarını dile getirip kalıplaşmış katı değerleri savunarak bir anlamda (hiç de doğru olmayan bir tavırla) "takiye" yapmaktadırlar.Başka bir deyişle, "nabza göre şerbet vermekte" ya da
"köprüyü geçene kadar ayıya dayı demektedirler".Bu tavırlarda, fabrikasyon bir eğitimden geçerek birer "sosis" gibi şekillendirilmelerinin büyük payı vardır.(Ne yazık ki, bu gençlerin büyük çoğunluğu, üst, amir ve hoca durumuna geldiklerinde gençliklerinde kınadıkları gibi olmaktadırlar).

Etkinliği, artık çağın bilimsel ve düşünsel aşamasının gerisinde kalmış bazı değerleri, demokrasinin ve çağdaşlığın üstünde görüp, onlara dayanmak; daha da ileri gidip kutsallaştırarak onların egemenliğine girmek bir anlamda "gericiliktir".Çağımız, insanın kutsallığını ve özgürlüğünü öne çıkaran bir atılım içindedir.Devlet, toplum ve birey olarak izlememiz gereken yol budur.Artık birileri bıraksın da birey ve toplum olarak düşüncelerimizde özgürleşelim, çağdaşlığın ve şu demokrasi denen şeyin tadına varalım.


cdenizkent