Biriktirdiğim Cümleler

Kimi zaman hiç uyunmamış geceler,
Ertesinde, pazartesiler cuma oluyor,
Cumalar pazartesi...
Aylar geçiyor,
Değişiyor mevsimler;
Hiç yaşanmamışlar gibi...
Oysa ne çok sene birikti ardımda...
Bilmiyorum ki,
Birikecek mi bir bu kadar daha?..
Ardıma dönüp bakıyorum da,
Dallarımı kıran rüzgârları bile affetmişim.
Bir kendime uzanamamış elim.
Yastıklarım kuş tüyüymüş de,
Ağır gelmiş düşüncelerim.
Biriktirdiğim şiirlerim,
Ardımdan bile okunmaya yetermiş...
Bütün heveslerim,
Yaşananların içinde yitip gitmiş...
Oysa ne çok umutlarım vardı benim...
Her şeye inat,
Yüreğimi ısıtan ne çok hayalim...
Biliyorum,
Bu kadar kırılgan olmayı kaldırmıyor hayat...
Her gün batımı kendi içine saklanınca zaman,
Sıvazlamıyor şefkatle hayat sırtını...
Pencere önü çiçekleri değiliz ki,
Anlayışlı bir el alıversin bir çırpıda içeri...
Hadi aldı diyelim,
Gün ışığı olmadan ne kadar yaşanır ki ???...

Yorgun Kalemim