Birisi Ömer Üründüle gol sevincini öğretsin.

Türkiye-Çek Cumhuriyeti maçında artık her şey bitti, 2-0 dan sonra bu maçın dönmesi çok zor dediğimiz anlar ve mucize gibi Arda Turan ve Nihat Kahveciden gelen goller sonrası bir anda durum 2-2 oldu. Penaltılar mı acaba diye düşünürken Nihat Kahveci son noktayı koydu ve bizi çeyrek finale taşıyan gole imza attı.

Lütfen fırsat bulursanız bir şekilde Atv televizyonunda sunulan bu maçta yorumcu Ömer Üründülün gol sevincini dinleyin. Sunucu alışılmış bir şekilde gole sevinirken, yorumcu Ömer Üründül resmen ruhunu teslim etti.

Kim bilir ne kadar zamandır kendini bırakarak bir gole sevinmemişti ki ortaya saçma sapan bir sevinç çığlığı çıktı. Evet bu bir çığlıktı, çığlık doğru tabir ama acaba gerçekten sevinç çığlığı mıydı.

Maçtan sonra canlı yayında yorum yaparken görmesem bilimkurgu filmlerindeki gibi içinden bir yaratık falan çıktı diye inanmaya devam edecektim. Ama hala yaşıyor, o acı sevinç çığlığına rağmen hala yaşıyor.

Birisi lütfen Ömer Üründüle mucize gollerden sonra nasıl sevinilmesi gerektiğini öğretsin. Hiç olmazsa nasıl sevinilmemesi gerektiği konusunda ikaz edilsin.
Maçın tadını çıkarmak için defalarca izlediğim Nihatın 3. golüne jenerik olarak yapışmış o feryat, o anlamsız gol sevinci çığlığı tüm maç keyfimi aldı götürdü.
Zaten Ömer Üründülü yorumcu olarak da sevmem. Sanki matematik profesörü, sanki maç yorumlamıyor da denklem çözüyor. Neyse, yorumculuğuna karışamam çünkü yıllardır bu işi yaptığına göre demek ki belli bir seven kitlesi var. Ama eminim ki yıllardır kendini bırakarak canlı yayında bir gole sevinmemiş.

Yıllar önce Türkiye-San Marino maçında bir ilke imza atarak San Marino esnafından kurulu milli takıma köşe atışı kazandırmıştık. O güne kadar sadece antrenmanlarda köşe atışı kullanan San Marino esnafı ilk defa bir resmi maçta köşe atışı kullanmanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorlardı. Bir an köşe atışını kimin kullanacağı, köşe atışı esnasında neler yapılması gerektiği konusunda şaşkınlık yaşadıktan sonra kullanmışlardı ve tarihte başka bir ilke imza atmıştık ve San Marino esnafından resmi maçta ilk gol yiyen takım olmuştuk. Daha önce resmi bir maçta hiç gol atmamış San Marinolu oyuncular resmen gole sevinememişlerdi. Aslında sevinmişlerdi ama o kadar garip sevinmişlerdi ki, gol sevinci denilemezdi yaptıkları hareketlere. Hani golü atan futbolcu koşar da diğerleri onu kovalar veya golü atan bir yere koşar diğerleri kulübeye koşar ya, işte bunlar golü atan da dahil birbirlerine bakıp hadi birimiz koşsun diye biraz bekleyip sonra kıpır kıpır olmalarına rağmen doğru dürüst sevinemeyip santraya gitmişlerdi.

İşte Ömer Üründül benim gözümde ilk resmi maçında gol bulan San Marino esnafından farksızdı Türkiye- Çek Cumhuriyeti maçında Nihat Kahvecinin son golünden sonra gösterdiği sevinç gösterisinde.

Belki bu satırları yazmak o sesi unutmama yardımcı olabilir.

Çıksın istiyorum hafızamdan onun o garip bağrışı.