Bitmesin bu rüya…

Önceleri aşkla çarpan kalbime bu ara birde huzur eklenince değmeyin keyfime yani,sabah kalkışlarım aşkın büyüsünde,gece yatışlarım huzur içinde bir başkayım bugünlerde,herkese taze nişanlılığın hevesi gibi gelse de içimdeki huzur bana ömürlük mutluluğun göstergesi gibi hissettiriyor.
Sabahları uyandığımda ‘’günaydın aşkım…günaydın bir tanem…günaydın kuzum …’’ …. Gibi kelimeler seçmeye çabalamak yerine her sabah ‘’günaydın nişanlım’’ mesajı ile güne başlamak bambaşka bir keyif :)
Şu küçücük yüzük ne de çok değiştirdi beni…Önceden elimi tutmaya çalıştığı zamanlarda ‘’aman kuzum gören olur ,caddedeyiz, burası kalabalık’’ diyen ben şimdi ‘’niye elimi tutmuyorsun bea’’ diye kızıyorum bile aşkıma.Gittiğimiz yerlerde,bindiğimiz dolmuşta radar kesilen gözlerim kuzumun gözlerine öyle kenetleniyor ki nerede olduğumu bile unutabiliyorum şimdi.
İşte huzur bu diyor içimden bir ses,korkusuz endişesiz gerçekten aşkın tadına varmak iliklerine kadar hem de…
Belki huzur belki aşk şu başımı sürekli döndüren tatlı sevinç,bilemiyorum ama bildiğim bir şey var ki oda bu sevinçli hallerin hiç bitmesini tükenmesini istemiyorum…