Biz bu muyduk?

Nankördür insanoğlu, bencildir. Hep bana, hep banadır düsturu. Herkes bunu söyler ama kendine toz kondurmaz. Oysa öze dönmesini bir bilsek. Nerde kusur eyledik, nerde gönül kırıp isyankâr olduk? Nerde sevdik, sevgimizi dilleyemedik? Niçinleri hesaplayıp özür dilemesini becerebilme büyüklüğünü gösteremez olduk. Açla tokluğumuzu paylaşma alışkanlığımıza ne oldu? Komşunun açlığından, yetimin yoksulluğundan bîhaber bir kuru kalabalıktan gayrı kim olduk? Bu muydu Yesevilerden, Mevlanalardan, Yunuslardan bize yadigâr? Elbette hayır. Bunu bilir, biliriz de yine bildiğimizden şaşmayız. Nankörüz, kimseye yok hayrımız. Oysa Felek kahpe de olsa gönüllere gönüllerince vermeye hep hazırdır. Yeter ki istemesini bilelim.

Feleğe İsyan

Bilmem neydi günahım felek bana neyledin
Hicran yüklü göz yaşım, sanki benzer ırmağa
Acı tatlı yaşamı sırtıma yük eyledin
Hasretim Veysel gibi sadık kara toprağa

Bir kuru dal misali geldi geçti ömrümüz
Beyhude çırpınırım kimse duymaz sözümüz
Canan uzak olsa da saza geçer hükmümüz
Aşığım Yunus gibi karıncadan yaprağa

Savurdun dört bir yana kader dedik avunduk
Mertliği dürüstlüğü ölümüne savunduk
Yarab nettik neyledik kabahatli bulunduk
Sabrım yok Eyyup gibi dayanamam ezaya

Yeter artık Melanî bunca isyan nedendir
Bir bildiği var elbet o yoktan var edendir
Şefaat bekleyenler ağlarken de gülendir
Tövbeler olsun deyip gideceğiz uçmağa*

*Uçmak: eski bir sözcük olup ölmek / cennet kavramlarını karşılamaktadır

kategoriden rastgele blog getir

Toplam blog: : 87; : 3041
Kayıt tarihi: : 07.09.06

Çankırı doğumlu (1954). İlk ve ortaokulu tamamladıktan sonra liseye Ankara'da devam etti. Özel ti..

Tahsin MELAN

05 Ekim '07

Biz bu muyduk?

Yazdığım Kategoriler