Blogda fena halde canım sıkılıyor.

Milliyet Blog kimsenin tekelinde değildir. Burada yazıp çizen insanlar kimseye kendini beğendirmek zorunda da değildir. Burada yazan insanların, başlarında ; JANDARMA VE AHLAK ZABITASI'NA, TÜRK DİL KURUMU'NUN MÜFETTİŞLERİ'NE, EDEBİ KONULARDA YARGIÇLARA, SİYASİ VE DİNİ KONULARDA SAVCI'YA ihtiyacı yoktur. Editörler vardır. Gerekli uyarı ve ikazı yaparlar.

Bütün bunlar benim şahsi görüş ve düşüncelerim. İnsanlar teker teker ayrılıyor. Birileri çıkıp illâ ki can acıtıyor. Bunu yapmaktan da son derece gurur duyuyor.

Herkes aklını başına toplasın. Biz burada sadece e-günlüklerimize yazı yazıyoruz. Yazdıklarımız okunur ya da okunmaz. Yorum alır ya da almaz. Düşüncelerimizi, duygularımızı önce kendimizle paylaşıyoruz burada. Kimse bizi , bir başka kişiyi rencide etmemiz, kırmamız, incitmemiz için görevlendirmedi.

Hiç kimse burada şöhret ya da şöhret yolunda ilerleyen, keşfedilmeyi bekleyen aktör yada aktris değil. Reyting uğruna sanal tartışma platformları yaratmanın da alemi yok. İçimizde kariyer sahibi insanlar var. Kariyerlerini sağlamlaştırmak için burada değiller. Görüşlerini yazıyor, paylaşıyorlar.

Sanal üstünlük savaşlarından , dikkatle seçilmemiş sözlerle yapılan eleştirilerden fena halde canım sıkılıyor.

Her gün aramıza birçok insan katılıyor. Okunacak, görüş alışverişinde bulunulacak bir sürü konu var.
Saçma sapan, aptalca şeylerle kirlilik yaratılmasından rahatsız oluyorum.

Banane diyemiyorum. Çünkü, blog.milliyet.com.tr yazdığımda karşıma anasayfa çıkıyor. O sayfada da hergün illâ ki birileri birileri için kılıcını kuşanıp saldırıya geçmiş. Bir blog okuyorum , son derece tarafsız ve içerikli. Altında yorumları görüyorum. İbret ! Sanki herkes aynı görüşte olmak aynı düşünceleri paylaşmak zorunda. Demiyorum paylaşılmasın, demiyorum yazılmasın, konuşulmasın. Sadece YILDIZLAR SAVAŞI'na son verilsin diyorum. Kimse yıldız değil çünkü. Olsaydı mutlaka keşfedilirdi. Kişisel beceriksizliklerinden kendini birşey zanneden, buna kendini inandırmış insanların baskı oluşturmaya kalkması canımı sıkıyor.

Seviye diyorum, hoşgörü, bir parçacık empati, insanca yaklaşım ve insaf. Beyniniz , dilinizin, kaleminizin efendisi olsun ! Duygularınıza alet olmayın.

Rahatladım sevgili günlüğüm. Seni seviyorum.