Bomonti izlenimlerim!

Toplantının Kadiköy Moda Bomonti Cefede olması iyiydi! Gelen arkadaşların Kadiköy’ün o sıcak atmosferini soluması

Esma Hanımın ince bir jestiydi bence!

Düşünün ki Şişli Bomontide olsa ne olurdu? Ali Sami Yen yakın! Yakınlığın olması dolayısıyla baskıcı bir ortamda geçecek toplantının katılımcılara da etkisi negatif olacaktı!

İki Bomontinin farkı buydu işte!

Hanımlara bir kez daha acıdım! Hepsi silme Cim Bomluydu! Bunu kadının ezilmişliğine bağladım! Erkek egemen bir toplumun çağdaş uygarlık yolundaki en büyük handikapı buydu!

Ama görüştüğüm tüm hanımların Kadiköyün o manevi atmosferinden feyiz aldıklarını gözlemledim!

Hatta bu konuda Ruksan Hanıma” Atın bu üzerinizdeki ataleti hanımefendi! Fenerli olun! Çağdaş uygarlık yolundaki en büyük engeli hep birlikte aşalım! Yeter bu kadar ezildiğiniz!” dediğimde kuracakları partiye beni de davet etti!

“ Avcılar buluşmasına niye gelmediniz Ahmet Bey?” Diye de sitem etti!

“ Av yasağı bitti mi?” Diye sordum saf saf!

Yaz tarifesinin uygulaması dolayısıyla toplantımız bir saat rötarlı başladı! Herkes gündüz ikide almış saatlerini ileriye!

Katılımcılar arttıkça masaları uzattık! Bu güzel bir görüntüydü!

Yağmurun başlaması, en çok hanımları sevindirdi!

“Ay ne romantik oldu! Aynı İzmir! Biraz ıslanalım arkadaşlar! “

Başta buna karşı çıkmadıysam da iri bir yağmur damlasının sigaramın ateşini “cıss” diye söndürmesi canımı sıktı!

“Hanımlar; Lütfen kapalı bir ortama geçelim! “ Dedim!

Keşke geçmeseydik!

Hanımlarla kapalı ortamda bulunmamış bir kişi olarak pişman olduğumu ifade etmeliyim! O ne gürültü Yarabbim! İster istemez bizler de ortama uyduk! Resmen bağırıyorum konuşurken!

Herkes Mümineyi sordu!

“Niye getirmedin Ahmet Abi?”

“Haberi yoktu! Bilseydi beni bile göndermezdi! “

“Haremlik selamlık oturuyoruz zaten!”

“Yanımdan ayrılmazdı! Haremlikte mi oturacaktım?”

Şairler çoğunlukta olduğu için ister istemez konu şiire geliyordu! Cansın Erol Hanımefendi olsun, Meral Yağcıoğlu Hanımefendi olsun , Ömer Kuloğlu Beyefendi olsun bana çok yakınlık gösterdiler!

“İyi yoldasın Ahmet Bey! Şiirlerini zevkle okuyoruz!”

Çok sevindim ama hep tedirgindim!

“Bir şiirini lütfederseniz seviniriz!”

Ne yapardım? Hiçbirini hatırlamam! Ama yeni birşey uydurabilirdim ! Sorarlarsa “şu an düşündüm! Her yerde ilhamım yanımda!” diyebilirdim!

Talip Girgin Beyle memleketin inşaat sorunlarıyla ilgili düşünce alışverişinde bulunduk.

Serhat Beyle yan yanaydık toplantı bitimine kadar. Darbeden vaz geçtik! Ortamı bozmayalım dedik!

Murat Bey her yarım saatte bir namaza gidiyordu! Sorduğumda!

“Birer rekat kılıp geliyorum Abi! Kaçırmayayım diyorum muhabbeti! “ Dedi!

“Böyle oluyorsa ben de Müslüman olayım! “Dedim! Oluyormuş!

Ohannis Beyle de uzun uzun konuştuk! Ermeni tasarısının ülkemiz üzerindeki olumsuz etkisini anlattım ona! İkna oldu!

“Kongreye yazayım da kabul etmesinler bari!” Dedi!

Sabiha Rana ve Pirmete ile de uzun bir telefon görüşmesinde bulundum!

“Şu an Levente gidiyorum! Deyince Çingenemiz!

“Hangi Levent bu? Süleymanı ne zaman bıraktın Hanımefendi?” Deme gafletinde bulundum!

Pirmete de gelemediğinden dolayı üzüntülerini bildirdi!

“Akşamdan saati ileri almayı unutmuşum da! Demek başladınız! Ama kalbim sizinle!” Dedi!

Akşamdan kaldığını tahmin ettim!

Güzel bir gündü!