Boşluktayım

İnsanın bir şeylere karar vermesi ne kadar zor; ya seni içime gömmeli ya da sonsuza dek yanımda olduğunu göstermek için haykırmalıyım herkese, kendime güvendiğim kadar sana güvensem bir dakika durmaz, ilelebet seninle olacağımı ilan ederdim ama olmuyor işte kararsızlık ne kadar zor, ne yana baksam bir karmaşa…. Bir yolunu bulamıyorum, bütün yolların sonu sana çıkıyor.

Nasıl da hızla akıyor zaman, gençliğimiz geçip giderken, dönüp geride bıraktıklarımız için baktığımız da, önümüzü göremiyor, ilerleyemiyoruz, oysa gayet açık seçik duygular ikimizinki de, akılalmaz entrikalar içinden çıkarmamışmıydık bu sevgiyi? Şimdi nereden çıktı kararsızlık….

Peki çekip gitmeyi becerebilecek miyim? İçimden atabilecek miyim ? Sensiz nasıl nefes alır bu beden? Düşündükçe kalbim sıkışıyor ama beynim bu ritme ayak uydurmuyor, nasıl onsuz olmayacaksa, onunla da olmayacağının sinyallerini veriyor, güven olmayan yerde kırmızı alarm verir aşk diyor, kalbin peki buna dayanabilecek mi diyor? Zor kararlar vermek, karasız kalmaktan iyi değil miydi oysa…..

Bir yanım sen derken, diğer yanım sensizlik diyor…