Boynuylayım

Hayat;
caddeye düşen kuş yavrusunda çırpınmakta.

...

yeşili çalınmış şehirde
yüksek bina
selamladı ölümü.

al basmış çocukluğum
sızladı gözlerimde

tırtıl gezdirdiğim
avuçlarımın küçüklüğünde
ne kadar da büyüktü dünyam

kollarımı açtığım kadardı en uzak mesafeler
ya da en kocaman sevgilerim

şimdi
ellerimde
bir kuş yavrusu
sıcak
hayat, az önce aktı kanatlarından

mavi sürülmemiş tüyleri
ince boynuylayım

göğüslerimden kan sağdı şehir

...

Hayat!
ölümden de soğuksun.