Bu Bahar

Boşa geçti ömür dememek için anlam arıyorum,

Aklımla düşünüyor, sonra hayal ediyorum

Havaya, suya, toprağa bakıyorum,

Açan çiçekler, güller görüyorum,

Resmediyorum, içim kabarıyor.

Bir daire düşlüyorum sonra, gökyüzünde uçuyor

İçinde ben varım,  o bir kuşun sırtında

Zahiri bir dünya, hayalden öte,

İçimden güneş geçiyor, ışık geçiyor

Maddem saydam ve hafif yukardayım,

Ortasından geçiyorum şehirlerin

Lale bahçelerinin yemyeşil ormanların yerine

Sert ve dünyaya meydan okuyan siluetler görüyorum

Ufacık insanların kocaman şehirlerinde,

Nedensiz, sahte dünyalar, neden düşüyorum?