Bu başka cennetin çocukları

Herkesin düşüncesinde cennet kavramı başka şekillenir. Bende kalıcılığı acıtıcı biçimde yerleşmiş. Düşünün rahatlık ve huzuru her yeni gelen idarenin sağladığı mutluluk.

Bu mutluluk biçimi sahtede olsa biraz adam sende boş ver değip geçiniyor.

Vicdanı hür kendi egosuna yenik düşmemiş kaç kişi saysanız bir elin parmakları kadardır.

Bu cennet sitenin bir kapıcısı vardı.

Ahmet efendi bir gün dikkatimi eline aldıklarını sistemli biçimde bir yerlere bırakıp diğer işlerine koşuşturduğunu görünce dedim:
-Ahmet efendi; çocuklarınız fazla nasıl idare ediyorsunuz. Elindeki çöp kovasını bıraktı katılarak birazda alaylı tonda gülmeye başladı ben bakınca gülmesi durdu. -Kusura bakma sen hele yabancısın.

Sağ olsun buradaki hanımlardan, onlar atar ben toplarım nasıl mı? Artık ekmekler köye hayvanlara yerine unla tereyağı yan gel yat, sonra yatak divan ıvır zıvır mayo bile var onlarda bit pazarına paraya kavuşturur. Size batkımda üzülmeyin, Allah bu kadar akılsızı bol olan yerde bizim hanımda habire doğuruyor. Eh Allah’da veriyor. Hanımda şimdi 11.ye gebe hanım doğurmaktan yoruldu ya lojmandakiler atmaya doyamıyorlar. Ne yapsınlar ''ekmek elden bal gölden'' misali esirgeyen yok ki.

Bu bilinmeyen cennetin bir başka yönden görünümü... İnsan şaşırıyor bir dilim artan ekmek için çözümler üretirken, veda bu ekonomik sıkıntıda bir ailede tek kişi ekmek getirirse bu atıklar bu cennette olsa olsa sadece hayal olur derseniz yanılırsınız. Zira böyle bir deniz ve çevresi ağaçlarla çevrili bu diğer çocukların cenneti...