Bu günler geçer

Uzun pek uzun süredir bu bezginlik sürüyor. Sürekli izleyen durumundayım. Elimi uzatıp bir şeyler yapamıyorum. Saçma sapan diziler, yalan- yanlış haberler, iğrenç müzikler, kahredici filmler bile televizyon karşısındaki koltuktan kaldıramıyor beni..

Bunun sonu nereye varacak?.. Oradan kalk internetin başına otur.. İç karartıcı haberlerle dolu sitelere göz at, youtube' daki bütün müzikleri dinle, e- mailleri oku, o saçma sapan oyunu didikle !..

Sabah gazeteleri okuduktan sonra sanki gün bitiyor.. Böyle karanlık günleri yaşayacağımız doğrusu aklıma gelmezdi. Birileri halimize gülerek yaşantımızı elimizden alıyor.. Elektrik, su, telefon, vergi, yeme, içme derken adım atmaya para kalmıyor. Bakıyorsunuz ülkede dolar milyarderleri almış başını gidiyor. Boğazda yalılar el değiştiriyor.. Birilerinin lüks yaşamları akıl sınırlarımızı aşıyor.. Bütçe açığı üç yüz misline ulaşıyor, borçlarımızın hesabını kimse doğru dürüst bilmiyor..

Sevdiğimiz, güvendiğimiz insanlar anlam veremediğimiz nedenlerle hapislere tıkılıyor.. Futbol seyredelim deyip para ödeyerek maç izlemeye çalışıyoruz, futbola benzemeyen bir şeyler yapılıyor..

Politikacılar sanki çıldırmış.. Bir takım ayrıntılara takılmış bağırıp çağırıyorlar.. Ülkeyi yönetenler çokbilmiş bir tavırla insanları bir yerlere gütmeye çalışıyorlar. Hiç bir şey doğru gitmiyor. Yasalar yapılıyor, bozulup yeniden ortaya sürülüyor.. Orta öğretim, üniversiteler karmakarışık. Okullar öğretmensiz, öğretmenler boşta. Sokaklar işsizlerle dolu..

Yazmaya güç yetmiyor, gönül istemiyor..

En çok da özelleştirme diyerek kaybedilen o çok sevdiğimiz, bağlı olduğumuz kazanımlarımıza üzülüyorum. Bir daha yerine konamayacak, eski haline getirilemeyecek maddi- manevi varlıklarımıza !..

Tanrı sonumuzu iyi etsin..

Umarım yine yazarım...