- Kategori
- Deneme
Bu hayat bizim
Dünyayı vefasızlık sarmışken böylesi sevgiler insana umut olmaz mı?
İyi de olsa kötü de olsa bu hayat bizim.
Ne kadarı bize kalmışsa evirip çevirip yaşıyoruz işte.
Hayat devam ediyor ediyor etmesine de yirmi dört saatte kaç mevsim yaşanıyor?
Kimi zaman göğsünü gerersin,
Kimi zaman kadere, kedere yüklersin.
Sevmek var,
Sevilmek var,
Özlem, özlenmek, paylaşmak, sorumluluklara sarılmak, hayata kucak açmak, uğraşmak, şükretmek...
Bazen başaramazsın terk ederler,
Herkesten değişik enerjiler alırsın,
Yollarda takılır kalırsın.
Düşünürsün anlam veremezsin,
Kimisi bir el arar, bir nefes,
Bir omuz, bir sevdalı gülüş...
Bulduğunda gönlü olur bahar ama bilmez bilemez ki oynadığı bir kumar!
Kazanmak da var sevgiyi hayatı aşkı,
Ama bitip tükenmek de var sonunda.
Neylersin vefasızlık sarmış dünyayı,
Dünyalar farklı,
Düşünceler farklı,
Değerler farklı,
Zevkler, kederler, yaşamlar farklı, farklı, farklı...
İşin kötü yanı da
Herkes kendi dünyasında haklı.