Bu kitap başka kitap, bu kitap bir yaşantı

Kitap 1100 sayfalık... Hayır, hayır, beni korkutamazsın. Seni okuyacağım. İki elim kanda olsa yine seni okuyacağım...
Tezgahtar yavaşca yanıma eğilerek ne oluyor gibilerinden bir bakış fırlattı. Bense hala kitaba dalmış duurmdayım. Evet belki abartıyorum ama bu kitabı okumam gerekiyor... Bu kitabın adı mı ne?
Yok canım neden bahsettiğimi anlamamış olamazsınız. O yüz yıla (tamam tamam belki anca 4 yıl) damgasına vuran bir kitapppppppp: Harry Potter. Şimdi kuru soğuk hafif çilseleyen yağmurun altında yürüyorum. Elimde kitabım. Benden mutlusu yokmuş gibi. Ama bir sorun var ben bunu nasıl bitireceğim.

KİTAPTAN SONRA Kİ RUH HALİMDE ŞÖYLE DEĞİŞMELER başladı:

1.gün: Harry Potter'ı arkadaşım, Hermonie'yi de komşum zannetmeye başladım.
2.gün: Bugün biçim değiştirme ödevimi yapmadığım için huzursuzum.
3.gün: Profesör Dumboldore'a Lord Woldemord ile ilgili rüyalarımı anlatmak istiyorum.
4.gün: Annem babam (James ve Lily Potter) öldü diye ağlıyorum.
5.gün: Artık tamamen normal hayattan koptum.
6.gün: Son sayfalara doğru içimi bir korku kaplıyor.

NEEE! HEPSİ BU KADAR MI? BİTTİ Mİ? OLAMAZ YAAAA.. ŞİMDİ BEN ÖLDÜM MÜ?