Bu yaz Bodrum'a gelin, benden söylemesi

Üç gündür, iki kişilik ahşap bahçe koltuklarını oradan oraya savuran fırtına, yağmur durdu, pırıl pırıl bu sabah Bodrum... Bodrum'un en güzel zamanları Mart sonu Nisan başı... Sapsarı katır tırnakları, papatyalar topraktan fışkırmak için birbirini itekleyip duruyor... Berrak bir koku, denizin dibinin de dibi var gibi sanki.

Bu mevsim Bodrum'u kaçırmayın derim ben. Haftasonu ille de Bağdat Caddesi’ nde alışveriş, bilmem ne paşası yalısında pazar brunchları falan yapmaya meraklılar, çok değil, bir haftasonu İstanbul’ da harcayacağınız gereksiz paralar kadar bir bütçeyle Bodrum'a gelin. Dönüşünüzü de pazartesiye ayarlayın, işe de telefon açıp "biraz üşütmüşüm, bugün gelemeyeceğim" deyiverin. Haksız da sayılmazsınız, çünkü iki gün için o kadar yol katetmek için gerçekten” üşütmüş” olmanız lazım. Ama inanın değer. Hiç değilse ciğerlerinize "gerçek bahar havası" dolar.

Bahar havasını Belgrad Ormanı’ nda da alırım, işim olmaz "Nisan Bodrumu" nda diyorsanız eğer, bu yaz gelin o halde...

Yaz aylarında magazin programları ve magazin basını sayfalarını süslemek gibi kötü bir kadere sahip Bodrum ne yazık ki. Bodrum denilince çoğu insan, "iyyyyk" "dejenere" "kalabalık" “gürültü” gibi Freudvari serbest çağrışımlar yapar. Haklılar elbet; Bodrum’ u sadece barlar sokağı, Gümbet ve Gümüşlük’ ten ibaret zannedenler, denizden bedava çıkan çipuranın, Gümüşlük’ teki bir lokantada, tabak içindeki haline 20 milyon sayma gafletinde bulunan çoğu insan haklı bu serzenişinde; yeni moda” ye iç herşey içinde” servisi veren tatil köylerine gidip yapışıp kalanlar haklı, ne diyeyim...

Gündoğan: Bodrum’ un daha yeni yeni rağbet görmeye başlamış bir beldesi. Yalıkavak’la meşhuuuur Türbükü arasındaki koyu.

Bodrum’un, diyebilirim ki en güzel denizine sahip koyunda, yerlilerin dediklerine göre (koy olmasına rağmen) gün boyu devam eden bir ters akıntı var; denizi pırıl pırıl. Sahilinde devam eden, bodrum köylülerine ait eski taş evlerin minik restoranlar ve cici moteller olarak işletildiği, odanızdan çıktıktan en fazla beş adım sonra denize ulaştığınız, iki yaşındaki oğlunuzun denize adım adım girebileceği bir koy. Orada yaşayanların, uzun yıllardır tatilleri için orayı tercih edenlerin sahilde birbirlerine selam vererek yürüdükleri bir yer burası...

Vızır vızır jet skiler yerine, İngilizlerin yaz okulu öğrencilerinin kelebek görüntüsündeki sörfleri ve minik optimistleri ile renklenen bir manzarası var. Arada bir, bir yunus yolunu şaşırıp girer koya, tüm sahil halkı minik tekneleri ile onu koyun dışına çıkarmak için seferber olur, manzaranızdaki tek kargaşalık (ama belgesel programı tadında) budur.

Her daim hafif bir esinti vardır temmuz sıcağını hissettirmeyen; hatta geceleri bir ara ürperirsiniz bile yatağınızda.

Sabah saat 05.00’ e kadar Bodrum'a gidip gelen minübüsleri gençler tercih eder, ama bir kere Bodrum'un merkez kalabalığından payını alan bir daha inmek istemez bile “aşağı” ya.

Gündüz ister kumda, ister ahşap iskelelerde, "hangi mayomun üzerine hangi pareomu taksam acaba, fönsüz de olur mu, makyajım da olmadı" gibi endişelerden uzak, doğal ortamda deniz ve güneş banyonuzu yapın; akşam da Gündoğan’ a, belde içinde işleyen minübüslerle 5 dakika uzaklıktaki Küçükbük’ e gidin. Orada "Muhtar’ ın Yeri" nde, ister iskelenin üzerinde, isterseniz kumların üzerindeki naif masalarda, denizin içinde, ucuz ama son derece kaliteli servisinizi alın. Hayatınızda yiyebileceğiniz en güzel akşam yemeği olacağına bahse girerim. Kumlar üzerinde çıplak ayaklarla servis veren acar garsonlarla şakalaşın. Şansınız varsa Muhtar’ ın hanımının ev baklavası ya da helvasına denk gelmenizi isterim. Üstelik gece iskele üzerinden, aşka gelip denize atlayanlara da havlu servisi var...

Ertesi sabah “ Boncuk” tan kalkan tekne ile çevre koyları dolaşın...

Benden söylemesi...
Şimdiden “iyi yazlar” hepimize.

Fotoğraf: Gündoğan' daki yüzünüz... ( biricik yeğenim Mey Hanım :) )