Bu zulüm ile yaşanmaz anne

Gazzede bir çocuk gözlerinde korku

Sarılmış annesine sımsıkı ürkek bakışlarla

Yanakları saçları yanmış toz toprak içinde

Atılan bombaların gölgesinde yüreği yerinden kopacak

Anne neden gökyüzü simsiyah dedi

Başkalarını gökyüzü günlük güneşlik

Çocuklar uçurtma uçuruyor yollarda oynuyorlar

Bizim gökyüzü neden simsiyah bu bombalar nedir anne

Anne çaresiz gözlerinde yaş kan akarken alnında

Garip gönlünde koparken kıyamet

 Bu katliama mahkûm olmanın ıstırabı

Gözyaşlarında toprağa damladı damla damla

Çaresiz kaldık yavrum bende bilmiyorum dedi

Çocuk paletleri gösterdi

Anne o adam neden paletlerin altında yatıyor cansız

Suçu ne idi söyler misin

Aşk bizim topraklarda ne zaman gitti

Kim kovaladı kin nefret ile söyle anne

İnsanlar yılan sokar gibi neden sokuyor

Neden dillerimiz yanmış

Filistin Beyrut gazzeyi simsiyah duman sarıyor

Odamızda nefes alamıyoruz anne

Yok, mu bunun çaresi anne

Bak arkadaşım beton yığınları altında ezilmiş

Şehit olmuş arkadaşım anne

Elinde kırık sapanı ve gözlerinde

Evet, gözlerinde hiç göremediğim bir gülümseme var anne

Benimde gözlerim seninde gözlerin böyle gülsün anne

Bırak beni anne ben gidiyorum

 Gözlerim benimde öylesine mutlulukla gülsün

Ben şehit olmaya gidiyorum bırak beni

Yaşım on bir olsa da bırak beni

Şehit olmanın yaşı yok anne

Gel beraber gidelim

O gülümseten gözlerin vadisine

Yoksa bu zulüm ile yaşanmaz anne

Mehmet Aluç