Bugün destanın 93. yılı

Ve bugün 18 Mart.Bu blogumda hep komedi değil de biraz da hayatın dramatik yönünü ele almayı öğreneceğim.

YIL: 1915 YER: ÇANAKKALE Türk ordusu azimle fakir ve yoksul ayrıca perişan bir halde.

Atalarımız o kadarda kolay kazanmamış bu toprakları. Vatanın dört bir yanını saran kalleş düşmana geçit vermemiş atalaraımız. Quen Elizebeth Yunanlıları temsilen sarmış Çanakkale boğazını. Esat Paşa Karargahı yıkılmamak için zor dayanıyor. Çünkü askerlerin ayaklarında ne doğru dürüst postal var ne de üşüdüklerinde üstlerini sarabilecek mont.

Ve çıkarma başlıyor. Yunan ordusu gemileriyle birlikte hücum ediyor Çanakkale'ye. Askerlerimizin neredeyse hepsi şehit oluyor. Her yer toz duman. İçlerinden birine birşey olmuyor. O da iri yarı aslan ve mert yürekli SEYİT ONBAŞI. 18 Mart Deniz Savaşı sırasında, Rumeli Mecidiye Tabyası'nda ayakta kalabilen tek top vardı onun da mermi kaldıran vinci bozulmuştu. Seyit Onbaşı büyük bir güçle 215 Okkalık mermiyi üç kez kaldırarak namlunun ucuna sürmüş ve bu kahramanlığı ile Ocean gemisi büyük bir yara almıştı

Ve Seyit Onbaşının o gücüyle gemilerden biri vurulur. Diğer gemiler ise Atatürk'ün önceden planladığı mayınlar sayesinde batar. Aziz Türk ordusu, ülkemizi, vatanımızı, her şeyimizi korumak için yaprı 18 Mart Çanakkale savaşını. Bizler için destan oldu Çanakkale.

Sen merak etme Atam. Biz olduğumuz sürece: "Geçemeyecekler Çanakkale'yi!"

ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!