Bugün Günlerden Güzellik

https://www.youtube.com/watch?v=o9EaKY8lBFw

Sevmem aslında yazdığım yazıda kendi fotoğrafımı kullanmayı. Hadi oradan senin kadar profil resmini değiştiren mi var? diye düşünüyorsanız o başka. Sıkılıyorum aynılıktan yeni fotoğraf çekildikçe de değiştiriyorum. Akıp giden blog yazıları arasında kendi fotoğrafımı kullanmayı da gerçekten sevmiyorum. Özellikle bazı kadın yazarlar bunu yapıyorken. Yazılarının içeriği de çoğu zaman bu denli güzelim neden yalnızım ama plaza kadını ayakları üzerinde durur o yüzden yalnızdır şeklinde oluyor :) Hay Allah’ım diyorum okurken yazık ya! Dönüp bakıyorum kendime sen ne kadınısın be Sultan diyorum :) Adın Sultan olduğuna göre daha başta kaybettin. Plaza kadını olmadığın kesin. Yüzün doğal olduğuna göre, sabahları sadece suyla yıkayıp eski usul bir krem sürdüğün, hazırlanman 5-10 dakikanı aldığı, hep rahat giyindiğine, bir gülüşü ziynet bilip sadelikten hoşlandığına göre plaza kim sen kim? E peki sen ne kadınısın? Bulamıyorum. Aman diyorum neyse ne kadınsın işte! Fotoğraf kullanmayı sevmiyorum da niye kullandım? Bu gülüş umut olsun istedim; hayatın renksizliğine, acımasız yalnızlığına, güzel bir bakışın yokluğuna, samimiyetsiz tavırlara, ışıltısız yarınlara..

  Detaylara dalınca kusur çok oooo saysam bitmez! Ama boş verin kusurlarımı.. Baktıkça gözlerime içiniz ısınsın, bir bahar gününün tazeliği dolsun ciğerlerinize, beyaz bir aydınlık olsun düşlerinizde..

Bırakın yazının olmuşluğunu olmamışlığını bugün günlerden güzellik, gülümseyin benle birlikte kedere inat .. Okumayın isterseniz yazdıklarımı. Okumak değil bakmak zamanı bugün. Ve doya doya gülümsemek..