Bugün kavuştum onlara...

Okulun ilk günüydü bildiğiniz üzere. Özlemişim bizimkileri... Yanında olduklarında anlamıyorsun ne kadar değerli olduklarını ama bakıyorsun yanında değiller, o zaman bir özlem bastırıyor üstüne. Eskiden yaptığınız esprilere gülüyorsun içinden. Çünkü yenileri yapılmıyor yanında. Hatırlıyorsun okul zamanlarını ve bakıyorsun ki hayatın onlar.

Zamanın çoğunu geçiriyorsun okulda, farkına varmıyorsun, arkadaşların senin ailen olmuş. Belki bu okul çağlarında daha yoğun bir duygu. Çünkü iş hayatında insanların arkadaşlarıyla çok fazla bir araya geldiğini düşünmüyorum. Okul zamanında neredeyse 24 saatin onlarla geçiyor. Okuldan eve geldiğinde msnde devam ediyorsun sohbetine akşama kadar...

Bazen kavga ediyorsun. O an o senin en azılı düşmanın. Bunca arkadaşlığımız haram olsun diyorsun içinden. Çok kızıyorsun ona. Ertesi gün bir espri oluyor. Başlıyorsun gülmeye omuz omuza. Unutuyorsun dün edilen o feci (!) kavgayı. En azılı düşmanın birden eski dostun oluveriyor yine. Eskiden yaptığın şeyleri yapmaya başlıyorsun ama bu sefer daha değişik bir huzur içinde. Yıllardır olan dostluğunu kurtardığın için belki de sevinçle. Aslında hiç unutmuyorsun yaptığınız o kavgayı. Onun sana nasıl davrandığını... Ama hatırlamıyormuş gibi davranıyorsun. Senin kalbini yaralamış oluyor aslında. Kendisi de biliyor bunu. Ne kavgadan önce, ne kavga sırasında, ne de sonrasında hissettirmiyor ama. Belki gururuna yediremiyor. Barıştıktan sonra o da hiçbir şey yapmamış gibi davranıyor. Her zaman aklında olacak o kavga. Benim de aklımda, belki sizin de aklınızdadır geçmişe yaşadığınız bir kavga arkadaşınızla. Sanmıyorum unutacağınızı.
Bu kadar dramdan sonra bilmiyorum sıktım mı sizi. Ama bu benim zor atlattığım bir olaydı. Ne kadar sevsem de arkadaşlarımı oluyor arada. Senin sevgin onlara az geliyor o zaman belki. Sonradan anlıyorlar yaptıklarını ve geri dönüyorlar. Olsun affet! Bu zamanda arkadaşlık bu kadar değerliyken, sırf bir gurur uğruna, yegane arkadaşını kaybetmeye izin verme. Belki 15 yaşındaki bir çocuk için çok ukala laflar bunlar. Sizin gibi insanlara nasıl davranacağını anlatmak tabii ki haddim değil. Benim ki nacizane düşünceler. Dostluk ve arkadaşlığın bulunmaığı bir dünyada yaşarken ufacık şeyler yüzünden dünyamızı karartmaya değmez bence. Ben arkadaşlarıma kavuştuğum için sevinçliyim bugün. Diğer öğrencilerinde öyle olduğunu düşünüyorum. Sevgili, eş... Bunlar boş şeyler. Bunlarsız yaşarsın ama arkadaşsız asla. Arkadaşlar gününüz kutlu olsun Sevgililer gününün inadına...
Saygılarımla...