Bukağı yalnızlıklar

Unutursun

Eski bir Afgan şarkısıdır fon da çalan

Zendagi migzara: Hayat devam ediyor

Başını koyduğun omuzu

Okşamaları hiç bitmesin istediğin elleri

Maviliklerine daldığın da parıldayan gözleri

Unutursun

Biriktirdiğin anılara sığınarak

Zor bulduğunu düşündüğün sevgiliyi

Zamana teslim eder unutursun

En acımasız laflardandır:

Zaman her şeyin ilacı

Üstünü örtmekle iyileşseydi acılar

Her dokunduğun da şarkılar, kanamazdı

Ve gözlerini kapadığın da

Öpüşlerini, her soluğun da nefesini hissetmezdin

Bukağı yalnızlıkların da

Gitmek istesen de gidemezsin

Allaha sığınır, kitaplardan medet beklersin

Okuduğun şiirler de ve girdiğin hayatlarda

İz sürersin

Unutursun

Günbatımını dingin bir gölün kıyısın da

Bukağı yüreğinle izlersin

Rüstem olsan, zal olsan ne çare

Aşkı yenemezsin

Seviştiğin kadınlar gelir aklına

Renklerini gördükçe bezersin

Unutursun

Yelda geceler de sanrılara sarılarak

Yakaza sarhoşluklara anlatırsın aşkı

Ne bulduysan dilinde ki tatta

Dudağında aranırsın

Zendagi migzara: Hayat devam ediyor