- Kategori
- Şiir
bulantı

İçimde bir bulantı gittikçe bunalttı.
Yasaktı, ayıptı, günahtı…
Geç bunları haydi bir kalemde sil bunları!
Adı sevdaydı, aşktı.
Ama acımasızdı dünya ve her yer karanlıktı.
Oysa aydınlığım ben ve hafif rüzgarlı…
Bir bedene bürünmüş ruhum şimdi dumanlı.
Ruhumun içindeki her şeyi hep sustum.
İçimde bir bulantı, içime saplandı kaldı.
Gezindim ruhunun bahçelerinde,
Ayaklarım yalınayaktı.
Ruhunun içindekilerle konuştum,
Ayaklarıma camlar battı.
Aklım yüreğinde takılı kaldı…
Yüreğin yaraydı, yaralardı…
Bir merhem oldum sandım,
Yanıldım, yakıldım, yaralandım…
Hangimiz aldatılmıştı,
Hepimizin aldandığı bu bahçede?
İçimde bir bulantı…
Dönüp duruyor yaşadığım her şey midemde.
Güzeldi, acıydı, saçmaydı.
Geç bunları haydi bir haykırışta at bunları!
Adı sevdaydı, aşktı diyorum!!!
İçimdeki bulantı,
Şimdi hepsini kana buladı…