Buluşmasak daha mı iyiydi?

Şimdiye kadar hep işin esprili tarafından bakıp yazdım...

Şimdiye kadar da blog buluşması hakkında hep iyi şeyler yazıldı..

13 Ocakta; kafamızdaki hayal kahramanları, haksızlık şövalyeleri, ete kemiğe bürünmedi mi?

Sıradan insanlar haline gelmedi mi?

Ne yani; cumartesi günü gördüğümüz insanlardan sizi hayal kırıklığına uğratan olmadı mı..?

"Aman aylardır yazılarını okuduğum adam da bu muymuş" demediniz mi?
Fotoğrafıyla, gördüğü kişi arasında bağlantı kurmak için dokuz doğuranlar yok mu şimdi içimizde..

Ya yaşadığı hayal kırıklığını gizlemek için zoraki gülücükler üretip, ellerini nereye koyacağını, salonun neresinde dikileceğini bilemeyenler...

Alkol sınırını aşıp iki üç saatlik zaman diliminde, değme Filozoflara taş çıkartanlar...
Verilen kırmızı çantalara tenezzül edip, cebindeki defter ve kalem sayısını arttırmayı kar sananlar..

Yolda görse selam bile vermeyeceği, bir sürü insanla öpüşmek, yakınlaşmak zorunda kalanlar...

Bin kişiden 150 kişi geldi diye morali bozulanlar...

"Bu kadar yolu ben bunun için mi geldim" diye kendi kendine soranlar.
Hatta yol parasını eşten dosttan denkleyenler.

Arkadaşının gömleğini, paltosunu ödünç alanlar...

Yazılarında yazdığı yalanları unutmamak için, tüm yazdığı yazıları gözden geçirenler...

Kısaca aradığını bulamayanlar...

Bulamadığını arayanlar.

Ne yani; "yok mu?" böyle insanlar...