Bulutlara küstüm artık

yalnızım, bir başıma sevdamızın yangınında...
bir zamanlar yana yana; yan yana idik...
şimdi, yanmak bana düştü; senin yerine de...
etmem şikayet halimden; bu sevdaya taliptim ben...
avaz avaz, haykırıyor yüreğim; neredesin...?
bu gökyüzünün hangi gölgesindesin...?
bulutlara küstüm artık...
ellerin nerde, sarıp sarmalayan;
uzat ellerini uzatta, tut yüreğimi...
bak, yağmur yağıyor...
senle geçtiğiz yollarda, tek başımayım şimdi...
hüzün yağıyor, dört bir tarafa...
söyle; hangi sırça köşktesin...?
bulutlara küstüm artık...
sessiz şehirde; acım yankılanır geçtiğim sokaklarda...
başım nasıl dönüyor bilsen; tut ellerimden...
nerdesin...?
yüreğini, hangi eller; hangi yürek, tutsak aldı ellerini...
oysa, ben sana; yüreğimi ellerimde, hesapsız verdim...
bir başımayım, yalnızlığım sen...
parmaklarım hala, senin ellerini arar...
güzelim ellerin; yok artık ellerimde sen gibi...
ellerime nasıl söylerim; "o, başka eller tutuyor şimdi"...
yudum yudum, keder içtim...
zamanın tüm çıkmazlarında, gözlerim seni; ellerim yüreğini aradı...
bilemesin, bilmesin; bilsen de, değişmez bilirsin...
sonsuz gökyüzü; saklama yarimi, ver geri...
bulutlara küstüm artık...
günlerin tek düzeliğinde; yalnızlığım bana eşlik eder; sen diye...
karanlık odam; gözlerin kadar tanıdık...
acıyor, yüreğim ellerim; al onları kurtar benden...
her yerde sen; sende her yeri görürdü yüreğim...
senle herşey kolaydı; acılar bile tutkuydu bize...
gel, gökyüzünün gölgelerine saklanma artık...
bak, tebessüm var yüzümde, sen gibi...
damla damla geliyorum sana; çoğullardan imtina ediyorum...
yalnızlığına da razıyım artık; bunu biliyorum...
ama, yine de bekliyorum...
ellerime nasıl söylerim, yüreğim anlar mı...?
bulutlara küstüm artık...

Hülya AŞKAROĞLU.