Bulutun gölgesi

Ben bembeyaz bir papatyayım...
İki aydır kendimi rüzgara bıraktım
Oradan oraya sürüklendim durdum
Sürüklenirken hiç düşünmedim sandım
Meğer hep içime atmışım...
Çooook uzaklardan gri bir bulut geldi
Rüzgarla birlikte peşimde...
Anlatmaya çalıştım ama dinlemek istemedi
Bilmiyor ki ben güneşe hasretim.
İstemiyorum onun yine yüzümü ıslatmasını...
Peşimi bırakmayan bu gölge derin bir hüzün olup
Kendini boğuk hıçkırıklara bıraktı nihayetinde...
Sen geldin geleli, günlerdir ben nefes alamıyorum bulut!
Hüznünle boğuyorsun beni...
Ya yağ ıslat çehremi ya da beni güneşimle bırak git artık bulut!
Beni hapsettiğin bu ışıksızlık sanma ki beni karartacak,
Ben böyle doğdum, bembeyaz!...