Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Ocak '09

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Canım bal gözlüm Şanslıma

Canım bal gözlüm Şanslıma
 

canım Şanslım


08 Ocak perşembe günü Allahın bizim için en büyük armağanlarından olan minik dostum
evimizin biricik küçük meleği Şanslıyı kaybettik. Canım bebişim yok artık. O kadar sarsıldım kendimi o kadar suçladım ki hala bu duygumu yenemiyorum. Evinde evcil hayvanı olanlar bilirler...
nasıl duyguları olduğunu, sevincini... küskünlüklerini.... bilirler... sadece dilleri yoktur. Kelimelere dökemezler.
Nasıl güzel anlatırlar herşeyi bilseniz dile gerek yok dersiniz.

Ben bu hayatta ilişik yaşamayı öğrenemeyenlerdenim Hayatın bir varmış bir yokmuştan ibaret olduğunu...
sevmek... değer vermek... sahiplenmek... Bende ki en büyük sorun sahiplenmekten kaynaklanıyor..
sahiplenmeyeceksin... seveceksin sevilmeyeceğin ihtimalini bilerek... değer vereceksin değer görmeyeceğin ihtimalini kabul ederek...
sahiplenmeyeceksin... sahiplenmeyeceksin... Herşeyin bir ömrü olduğunu bir gün sen yada onların... belki apansız..
belki gözlerinin önünde yavaş yavaş bu hayattan gidivereceklerini bilerek...

Bu erdemi öyle bir alacaksınki hayatına, hep yaşayacak hep yaşanacak gibi geçecek günlerin... ancak hep bileceksin gerçeği... kapını çaldığında en azından yanında kalanları daha fazla üzmemek için bunu bileceksin..

Can Yücel "Bağlanmayacaksın" şiirinde öyle güzel anlatmıştır ki bu durumu çok severek okurum hep aklımın köşesindedir... ancak, alamamışım hayatıma koyamamışım... (yazımın sonunda sizlerle paylaşacağım..)
Allahım bize ne yaşatırsa bir nedeni vardır sebebsiz, nedensiz hiç birşey olmaz... bu felsefe de değişmez bir gerçektir.

Her yaşanan olayda alınacak dersler verilecek sınavlar hep çok farklıdır... önemli olan daha güçlenerek yaşama tutunmaktır... yoksa yaşam yaşanmaz bir hal alıyor...

Doğalgazdaki ihmal ile yaşama veda eden yedi gencecik insan... her an gözlerimin önünde... GAZZE ise
kelimelere sığdıramayacağım bir insanlık ayıbı... bir de bu ayıbı yapanlar geçmişte kendilerine yapılanları nasıl unutabilmişler.

Dünya unutmadı ancak, kendileri unutmuşlar. Unutmasalar kendi ırklarının yaşadığı bu insanlık dışı vahşeti başka bir topluma yapabilirlermiydi?

Sebebi her ne olursa olsun kabul edilemeyecek birşey...

Irk, din, dil, insan, hayvan ayrımı yapmadan yaşanacak güzel bir dünya kurulamazmıydı acaba?

Bu kadar değersiz kılınmamalı herşey... bu yaşanan olaylardan umarım güzel dersler çıkarır dünya... zamanında kendi soyları yok edilmek için uğraşılan bir millet bugün aynını geçmişte yaşadıklarını unutarak başka bir topluma yaşatıyor bizler umarım unutmayız bu yaşananları...

Minik hayvan dostlarımızın bize sunduğu o karşılıksız sevgiye hepimizin sahip olabilmesi dileğiyle.
Canım Şanslım güzel bebişim seni çok özleyeceğiz....

"BAĞLANMAYACAKSIN"

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.

O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...

CAN YÜCEL

Teşekkürler Can Yücel.

 
Toplam blog
: 44
: 1082
Kayıt tarihi
: 03.07.07
 
 

Seyahat etmeyi, doğada yürüyüş yapmayı, yazmayı, çizmeyi, boyamayı, fotoğraf çekmeyi, annemin yap..