Çare(sizsiniz)sizsiniz

Bazen yaşamla ölüm arasında ince bir çizgidesinizdir. Kimi zaman herşey sona dokunur. Hayat size sanki kumar oynamışda kaybetmiş gibi davranır ve içten içe saplar bıçağı sırtınıza. Ard arda aradan fazla geçmeden bir daha birdaha....yere yığılıncaya kadar.

Eğer ayaklarınız güçlüyse sağlam basarsanız toprağa ve güç alabileceğiniz dostlarınız varsa elinizden tutup kaldıran, işte ozaman bıçağı elinize geçirdiğiniz anda doğarsınız yeniden.Bazen sevgiyle söylenen bir söz ya da kızgınlıkla sarfedilen bir cümle kendinize gelmenizi sağlar..

Hayatta kim dost kim düşman yada kim iyi gün dostu öğreniverirsiniz hemen. Dostluklar kazanılır, gözleriniz yeni ufuklar görür, yürekler hem kırılır hem dolar yeniden.

Yeni bir hayata merhaba...

Herşey baştan yaşanır sanki.Değerler yeniden şekillenir, yanlışlar, doğrular süzgeçten geçirilir ve ilk adım...

İşte o ilk adım çok önemlidir.Bakarken gördüğünüz göz, duyduğunuz, konuştuğunuz söz, dinlediğiniz yürekler verir önemi hayata. Ne yapmak istediğiniz, kararlarınız, adımlarınız, bakış açınız ve inandıklarınız belirler kendinizi.

Kimse mükemmel değildir. Yaşam yaşadıkça yön değiştirir. Kimi zaman öncelik verdiğiniz şeyleri duyumsamaz olursunuz. Kimi zaman arkaya ittiklerinizi avucunuza alırsınız..

Hayat yaşanmaya değer mi? Sizin değerlerinize uygunmu..yada siz hayata uygunmusunuz? Sormaya başlarsınız tekrar tekrar..Anlam bulmaya uğraştıkça girersiniz derin girdaplara..

Belki de biz sormamalıyız hayata bu kadar soru. Bukadar karmaşa yaratmamalıyız kendimize. Değer verdiklerimiz kadar değerlerimizi yaşamalıyız.Anlam bütünleme karmaşası yaşamamalıyız.

Bazen diyesim geliyor..''Neden bu kadar güçlü olmaya uğraşıyorum.Bazen kendimi bırakıveresim geliyor mavi sulara..Boğulsam da yüzsemde benim seçimim '' diyim diyorum ama nedense dön dolaş hep aynı yerlerde savaşıyorum. Neden isteklerimizi yaşayamayız, yada isteklerimiz neden bazen bizi aşacak kadar yanlış gelir, bilmiyorum. Hayatı sorgulayan, eleştiren değerleri değer kılan bizmiyiz.Yada toplumun altında yaşamak zorunda olduğumuz gibimi yaşıyoruz farketmeden..

Bakın yine ucu bucağı görünmedi kavramların...Tek bildiğim şey;

Doğru sizsiniz
Çare sizsiniz yada
Çaresizsiniz...