- Kategori
- Şiir
Cellat

kara
Kendimi celladın son kurbanı gibi hissediyorum,
Ellerim bağlı arkadan, ayaklarım...
Gözlerim açık bunca şeye inat.
Görmek istediğim var mı bilmiyorum...
Düşündükçe geliyor aklıma.
Sekiz bin dörtyüz on dört sokakta ki
O kirli köpek...
Arkamda bıraktıklarımı düşünecek tek canlı,
Beni usanmadan dinleyecek.
Gözlerimdeki acıyla süzülecek olan,
Ve,
Süzüldükçe bana benzeyen...