Cesur ol

Ben makarnayı daha ilk günden sevdim. Sade. O, makarna sevdasıyla arkasına baka baka gitmiş....

Çok yüksek bir şey olmak istiyormuş; yükseldi....yükseldi ve düştü; paramparça ağladı ardından insanlık.

Ceylan'ın başı, annesinin dizinin üstünde....Mutluluktan kan mı akıyordu; vahşet!

Boşuna oramı buramı arama anne, toplama beni, yitmişim; sadece sarıl bana, daha sıkı sarıl ve yeni pişmiş makarna gibi kok.

Giderken karanlığa, sonsuzluğa, annemin eteğinden tutuyorum; korkmuyorum!

Gözlerini kocaman açmış Ceylan, öyle bakmış ona bakanlara, sanki anlamış o gözlerle uzaklaşacağını; ya ona bakan gözler, onlar da bilmişler mi o günü?

Sahne senin; çık, oyna ve yit!

1. Not: Makarna pişirmeli, sonra da yaşam, ölüm tadında yemeli, yiyememeli!

2. Not:

Cesur ol

ey

yalan,

lider ol da

anlat artık gerçeği;

niye niye niye!!!

Ş.Y.

3. Not: Soru Cevap, Devrim Sevimay'ın Ceylan'ın ailesiyle yaptığı röportajdan yansımayla yazılmıştır.